(✿◕‿◕-)اجتماع دختران دوستدار حجاب(✿◕‿◕-)

[Tadaei]

حجاب عفیفانه در قرآن

در حقیقت آیه 31 سوره ی نور شامل چند دلیل برای وجوب پوشش و حجاب عفیفانه و حرمت نمایاندن بعضی از اندام و مو و زینت های محرک زنان می باشد که در اینجا به اختصار به برخی از آنها اشاره می نماییم:

«ولا یبدین زینتهن الا ما ظهر منها...؛ نور/31»کلمه ی «زینت» در عربی از کلمه ی «زیور» فارسی اعّم است، زیرا زیور به زینتهایی گفته می شود که از بدن جدا می باشند مانند طلاآلات و جواهرات درحالیکه کلمه ی «زینت» هم به این دسته گفته می شود و هم به آرایشهایی که به بدن متصل است نظیر سرمه و خضاب. مفاد این دستور این است که زنان نباید جاذبه ها و زینت های طبیعی و مصنوعی خود را آشکار سازند مگر آن مقدار که طبیعتاً ظاهر است. مقصود از زینت در مستثنا منه «زینتهن» به قرینه مقابله در استثنا «ما ظهر منها» زینت های پنهان است، آن زینت هایی که برحسب طبیعت و فطرت سالم پنهان می باشد و زن آنها را می پوشاند که شامل زینت طبیعی زن – اندام و سر و گردن و سینه و موی او- و زینت های مصنوعی تحریک آمیز در صورتی که روی بدن او باشد و لباسهای زینتی رنگارنگ می شود.
علاوه بر این ، وقتی زینت های مصنوعی نباید نمایان شود، محل زینت به طریق اولی باید مستور و پنهان نگه داشته شود بنابراین نهی از آشکار کردن زینت، شدّت تاکید قرآن به رعایت عفاف با هدف تحقق تربیت عفیفان است.