ایشان در جایی دیگر فرمودند: ما باید انتظار فرج حضرت غائب(عج) را داشته باشیم و فرجش را فرج عموم بدانیم و در هر وقت و هر حال باید منتظر باشیم
ولی آیا می شود انتظار فرج آن حضرت را بدون مقدمات و تحمل ابتلائاتی که برای اهل ایمان پیش می آید، داشته باشیم؟
با این حال، چه اشکالی دارد که تعجیل فرج آن حضرت را با عافیت بخواهیم.
یعنی این که بخواهیم بیش از این بلاها، که تا به حال بر سر مومنین آمده، بلای دیگری نبینند.
این استاد اخلاق همچنین فرمود:
دعای تعجیل در فرج، دوای دردهای ما است و در روایت است که در آخرالزمان همه هلاک می شوند، مگر کسانی که برای (تعجیل) فرج دعا کنند.
ائمه ما با این بیان، خیلی به اهل ایمان و شیعیان عنایت کرده اند تا خود را بشناسند.
آیت الله بهجت در کلامی دیگر توسل به امام زمان(عج) را از این جهت مهم دانستند که آن حضرت مجری امور در این زمان هستند.
این فقیه و استاد وارسته فرمود: اهل بیت(ع) همه، نور واحد هستند. لذا انسان به هر کدام متوسل شود، جواب می گیرد. البته مصححی در کار است.
همچنان که از حضرت رسول(ص) حاجت خواسته اند و ایشان به حضرت امیر(ع) و آن حضرت به امام حسن(ع) تا امام زمان(عج) حواله داده اند. زیرا، مجری امور در این زمان،
آن حضرت است.
علاقه مندی ها (Bookmarks)