(✿◕‿◕-)اجتماع دختران دوستدار حجاب(✿◕‿◕-)

[homeyra]

8. يادآوري اين حكايت سعدي:
سگي مرد صحرا نشيني را گاز گرفت. او در حالي كه از پايش خون مي رفت و از درد به خود مي‌پيچيد به خانه آمد. دختر خردسال، كه كودكانه مي انديشد، به پدر تندي مي كند كه مگر تو را دندان نبود تا سزاي سگ را بدهي. پدر از سخن وي- كه از سر خُردي و خامي است- مي خندند و در جواب مي گويد:

می گوید؟؟؟؟؟چی می گوید؟؟؟ادامش کو خواهرم؟؟؟

سگی پای صحرا نشینی گزید

به خشمی که زهرش ز دندان چکید


شب از درد بیچاره خوابش نبرد

به خیل اندرش دختری بود خرد


پدر را جفا کرد و تندی نمود

که آخر تو را نیز دندان نبود؟


پس از گریه مرد پراگنده روز

بخندید کای مامک دلفروز


مرا گر چه هم سلطنت بود و بیش

دریغ آمدم کام و دندان خویش


محال است اگر تیغ بر سر خورم

که دندان به پای سگ اندر برم


توان کرد با ناکسان بدرگی

ولیکن نیاید ز مردم سگی