روسیه و آمریکا با چه جنگ افزارهایی به جنگ یکدیگر می‌روند؟ + مشخصات و تصاویر جنگ افزارها

[ماری مریم]

ناوشکن روسی کلاس 21956 قدر تمند تر از ناوآمریکایی DDG51 Arleigh

این ناوشکن روسی که از قابلیت چندگانه برخوردار است از نسل چهارم ناوهای سطحی روسیه است که همزمان قادر به دفع حملات سطحی و هوایی و پشتیبانی عملیات‌های زیر دریایی‌ها را دارد. این ناوشکن قادر به جمع‌آوری اطلاعات از تجهیزات دشمن بوده و بطور اتوماتیک در برابر موشک‌های شليک شده از سطح دریا و زیر دریایی‌ها واکنش نشان می‌دهد. بطور کلی ناوشکن 21956 در واقع همتای ناوشکن آمریکایی Bruke class ِDDG 51 Arleigh A. است ولی به تکنولوژی‌های پیشرفته دفاعی مانند موشک‌های فرا صوتی ضد ناو مجهز است. در ساخت این ناو از تکنولوژی رادار گریزی به طرز پیچیده‌ای استفاده شده است که ناوشکن را قادر می‌سازد بتواند در محل عملیات بدون ردیابی حضور داشته باشد و از تیر رس موشک‌های ضد ناو دشمن در امان بماند. این ناوشکن برای صادرات به نیروهای دریایی نوظهور مانند هند و چین طراحی شده است.

موتور ناوشکن کلاس 21956 از یک توربین گازی دو شفتی تشکیل یافته که 74 هزار اسب بخار قدرت دارد. در کنار این موتور محرکه 4 ژنراتور دیزلی نیز در این ناوشکن وجود دارد که هر کدام 1250 کیلووات انرژی تولید می‌کند. قدرت بالای نیروی محرکه ناوشکن را قادر می‌سازد در حالت عادی با سرعت 18 گره دریایی و در مواقع اضطراری با سرعت 29.5 گره دریایی حرکت کند. این قابلیت قدرتی به ناوشکن امکان می‌دهد در پنچ سطح از عملیات جنگی پشتیبانی کند. همچنین عرشه این ناوشکن آشیانه‌ای برای دو هلکوپتر از نوع Ka-28 یا Ka-31 دارد تا بتواند ماموریت‌های جنگ افزارهای ضد زیر دریایی و ضد سطحی را پشتیبانی کند.

سیستم پدافند هوایی این ناوشکن از یک توپ 130 میلیمتریAk چند منظوره با رادار کنترل آتش 5p-10-02E تشکیل شده که حداکثر برد آن 23 کیلومتر است. همچنین سیستم برد بلند پدافند هوایی Rif-M با سیستم کنترلی 3Ts-48E بر ناوشکن نصب شده است.
شش عدد موشک انداز از نوع 3S-48E در قسمت عقبی ناو شکن سوار شده است که هر کدام 8 عدد موشک48N6E2 و یا 4 عدد موشک 9M96 دارند.
سیستم پدافند هوایی برد کوتاه Kashtan-M از دیگر قابلیت‌های این ناوشکن است. در طراحی این ناوشکن محل استقرار ناوبر از نوع 3R86-ME و محل اسقرار فرمانده عملیات از نوع 3R87-1E است.

سیستم‌های موشکی ضد ناو و ضد زیر دریایی در قسمت عقب ناوشکن قرار دارد. موشک انداز 3Ts-14E مجهز به موشک‌های ضد زیر دریایی 91RTE2 است و اژدرانداز نوع TPU/4 برای پرتاپ مشک ضد زیر دریایی 91RE1 و یا اژدرهای UGST و UETT بر عرشه ناوشکن نصب شده است.
در سلاح‌های ضد ناو و ضد زیر دریایی ناوشکن 21956 از سیستم دفاعی Kaliber-NKEاستفاده شده است که مجهز به سیستم کنترل آتش 3R-14N، موشک انداز 3S-14E و در حدود شانزده عدد موشک کروز مادون صوت 3M54TE، شانزده عدد موشک کروز مافوق صوت 3M54E و یا موشک‌های91RTE2 که اژدرهای ضد ناو حمل می‌کنند است.

موشک‌های 3M54TE یا 3M54E می‌توانند ناوها و یا اهداف سطحی را در شعاع 220 کیلومتری هدف قرار دهند.
از دیگر ویژگی‌های این ناو شکن ظرفیت بالای آن در تعداد خدمه‌ای است که در خود جای می‌دهد بطوری که برای 300 نفر خدمه جای استراحت دارد.
روسیه در طول تاریخ بارها نشان داده است که در برابر اقدامات یکجانبه آمریکا عقب نشینی نمی‌کند. پس از پایان جنگ جهانی دوم اتحاد جماهیر شوروی اولین سلاح هسته‌ای خود را در سال 1949 ساخت تا به انحصار آمریکا انحصار آمریکا در زمینه تسلیحات هسته‌ای پایان بدهد.
اتحاد جماهیر شوروی به رهبری نیکاتا خروشچف با استقرار موشک‌های بالیستک مجهز به "کلاهک اتمی" در کوبا در سال 1962 مانع از حمله آمریکا به این کشور شدند.
در جریان "جنگ چچن" رئیس جمهور وقت روسیه "بوریس یلتسین" در حملاتی لفظی به همتای آمریکایی خود گفته بود "کلینتون به خود اجازه داد بر روسیه اعمال فشار کند. به نظر می‌رسد، او برای یک دقیقه، یک لحظه، نیم ساعت فراموش کرد روسیه زرادخانه‌ای مملو از تسلیحات هسته‌ای دارد. او این موضوع را فراموش کرده است".
در جریان "جنگ آبخازیا" روسیه "میخائل ساکاشویلی" رهبر گرجستان را یک جسد سیاسی فرض کرد و با گسیل نیروهای نظامی در یک عملیات برق آسا نیروهای نظامی گرجستان را درهم کوبید. "دیمیتری مدودف" رییس وقت جمهور روسیه نیز در مورد دفاع مقابله گرجستان و تسخیر اوستیای جنوبی گفته بود: "ضربه‌ای که باید به تفلیس می‌زدیم را زدیم و درس خوبی به آن‌ها دادیم تا دیگر به غرب وابسته نشوند و سیاست همزیستی مسالمت آمیز با کشور همسایه را در خاطرشان نگه دارند".
فضای رسانه‌های آمریکایی، غربی و عربی هم‌پیمان در منطقه نشان می‌دهند که آمریکا خود را برای حمله به سوریه آماده کرده است. موضوع بکارگیری سلاح شیمیایی در حومه شرقی در اطراف دمشق دلیل و بهانه آمریکا برای این اقدام است. حال در صورت درگیری احتمالی نظامی آمریکا و متحدانش با سوریه، روسیه در کجای داستان قرار خواهد گرفت؟
روسیه در حال حاضر در شورای امنیت یک هم پیمان جدی و قدرتمندی هم به نام چین دارد و تا به حال در عرصه بین الملل دو قطعنامه شورای امنیت را درباره سوریه وتو کرده است.
با توجه به اینکه پایگاه دریایی طرطوس تنها سکوی نظامی روسیه در خاورمیانه است روسیه با تجهیزات نظامی که در اختیار دارد در مقابل دهن کجی واشنگتن خواهد ایستاد.
هم اکنون 16 ناو جنگی روسیه بهمراه سه زیر دریایی در آبهای مدیترانه مستقر هستند که به احتمال زیاد در صورت وقوع درگیری وارد عمل خواهند شد. افزون بر این سلاح‌های قدرتمند روسی که در اختیار دمشق قرار دارد امکان دفاع از اراضی سوریه را به حکومت بشار اسد می‌دهد.
از آنجایی که باراک اوباما به اجازه سازمان ملل برای اقدام نظامی در سوریه تاکید می‌کند بنظر می‌رسد آمریکا توان آغاز جنگی که ابعاد آن غیر قابل پیش‌بینی است را ندارد و پس از کش و قوس‌های فراوان اقدام نظامی یا در حد بسیار محدود خواهد بود و یا اینکه قدرت‌های بزرگ به مصالحه‌ای که تامین کننده منافع هر دو طرف باشد دست خواهند یافت.