وضعیت صنعت ساخت نیمه هادی در ایران؟

[نو آور]

دورود ؛ گفته می شود اولین حق ثبت اختراع ترانزیستور اثرمیدان در سال ۱۹۲۸م (1307 شمسی - دوره صدارت رضا شاه پهلوی) در آلمان توسط فیزیک دانی به نامJulius Edgar Lilienfeld ثبت شد.
همچنین می دانیم که اولین ترانزیستورهای عملیاتی اتصال نقطه‌ای توسط Wiliam Shockley, John Bardan و Walter Brattain در ۲۳ دسامبر 1947 م ( 1326 شمسی) در مجموعه آزمایشگاههای بل ساخته شدند.
پس از آن، کشورهای صنعتی پیشرو با شتاب زیاد نسبت به توسعه این صنعت اهتمام ورزیدند. حال با توجه به اینکه می دانیم فن آوری ساخت نیمه هادیها برای هر کشوری یک صنعت استراتژیک و بسیار ضروری محسوب می شود و ضمنا مطابق اصول شناخته شده تجارت، در حال حاضر پژوهش ، کسب فن آوری و راه اندازی خطوط تولید ساخت انواع نیمه هادیها در کشور ما مزیت نسبی اقتصادی ندارد؛ پرسش اینجاست که در این صنعت، کشور ما در چه جایگاهی در مقیاس جهانی قرار دارد و اساسا چه مسیری را باید در این زمینه بپیماید؟
کشورهای دیگر از لامپهای دو قطبی اولیه شروع کردند و به مرور به فن آوری ساخت ترانزیستورهای سیلیسیوم، ژرمانیوم، گالیم - ارسنید، مدار های مجتمع (IC) ، ریزپردازنده های ابر چگال و ... دست یافتند که امروزه صنعتی تریلیون دلاری است (بخش اعظم آن در سیلیکون ولی در شمال کالیفرنیا قرار دارد) .
ولی به نظر می رسد کشور ما (و سایر کشورهای جهان سوم)، رفته رفته از این قافله عقب ماندگی زیادی پیدا کرده اند که اصلاح این وضعیت اولا اولویت بسیار زیادی دارد و ثانیا نیاز به حمایت جدی دولتی دارد.(یادمان باشد تا زمانیکه دولت و مجلس، ردیف بودجه ای و سازمان متولی ایجاد نکردند؛ فن آوری هسته ای، فن آوری هوا-فضا، فن آوری نانو و ... در کشور بومی نشد، همچنین تولید تحت امتیاز و مونتاژی، کسب فن آوریهای پایه محسوب نمی شود!)