به نظرم فعالان حوزه دانش و فن و کارآفرینی در کشور، بیشتر از «شعار حمایت از پژوهش و نوآوری»، نیاز به «حمایت واقعی، هماهنگ، متوازن، کامل و همه جانبه» از سوی کلیه مسئولین بخشهای مختلف قوای مجریه و مقننه دارند.
و این هم میسور نمی شود جز اینکه چنین اعتقادی در عمق نهاد آنها جا گرفته باشد و الا امور به صورت رفع تکلیف، سمبل کاری و انجام کارهای سطحی و غیر اصولی برای رفع تکلیف به پیش می رود.
و مجددا این هم میسور نمی شود جز آنکه مسئولین از میان نخبگان واقعی جامعه انتخاب شوند. آنها که دلسوز ترویج علم در کشور هستند و به اصطلاح، خاک آزمایشگاه خورده اند.
ولی فعلا مشکل مسئولین اجرائی و نمایندگان مجلس ما این است که یک روز مشکل کنجاله سویا برای مرغداریها را حل کنند، روز دیگر گرانی ناگهانی پسته و روز دیگر مشکل یارانه داروهای بیماران خاص و ...
غافل از اینکه هیچ راهی برای برون رفت از مشکلات فعلی کشور وجود ندارد جز با حمایت از بخش خصوصی واقعی دانش بنیان، مراکز تولید فرآورده های صنعتی پیشرفته صادرات محور، هدایت سرمایه های بلوکه شده توسط هیئت مدیره بانکها به سمت تولیدات نوآورانه و فن آورانه، کنترل خروجی پژوهشی دانشگاهها و مراکز r & d کشور، گسترش کیفی و نیز افزودن تنوع عناوین رشته های دانشگاهی در کشور،بهبود فضای کسب و کار از طریق مبارزه با مدیران بی شعور و بوروکراسی اداری قفل کننده کارآفرینی و نهایتا بهبود روابط با همه کشورهای جهان
در هر صورت، آنچه مسلم است، این است که: با حلوا حلوا کردن، دهان شیرین نمی شود !
علاقه مندی ها (Bookmarks)