سلام
من اینجوری فکر میکنم که احساس اون فرد بر اساس شخصیت اون فرد شکل میگیره.حالا چرا گاهی به پشیمونی میرسه به این خاطر نیست که احساس اشتباه میکنه.نه.بلکه احساس همون چیزیو میگه که در وجود فرد هست .مشکل اینه که اون فرد در زمینه هایی نیاز به تغییر تفکر داره.یعنی اون فرد هنوز در اون زمینه به رشد نرسیده ضعیفه.طرز تفکر درست رو نمیدونه فقط طرز تفکر خودش رو میدونه...
فکر کنم بد توضیح دادم...
فردی رو تصور کنید که چندین سال پیش با قرض و گرفتاری یه زمین خرید و خونه ساخت تا به قول خودش سر پناهی داشته باشه اما از وقتی رفت تو خونه روز خوش ندید چون فقط باید قرض و قسط هارو میداد و فرصت پیشرفت و سرمایه گذاری نداشت.
خب قطعا وقتی داشت خونه میساخت احساس خوبی میکرد اما الان پشیمونه که چرا چند سال مستاجری رو تحمل نکرد و یه مغازه ایجاد نکرد...
یعنی این فرد اطلاعاتش ضعیف بود که اول سرمایه گذاری و کسب سود بعد ساخت خونه...این اول خونه ساخت حالا تا عمر داره داره پولشو میده فرصت رشد اقتصادی رو هم از خودش گرفته...پس احساس فرد از اطلعاتش نشات میگیره...
علاقه مندی ها (Bookmarks)