ممنون از کاربر گرامی نارون1 بابت این راه اندازی این بحث
اتکای تنها به احساسات در تصمیم گیری ها مثل رابطه میزان هیزم ذخیره شده برای یک شب و یک شب سرد میمونه
وقتی یه شخص یه میزان محدودی هیزم برای گرم کردن خودش تو یه شب سرد داره
اگه خیلی رو احساسات اتکا بشه و آتش اینقدر زیاد بشه هم طرف رو می سوزونه و هم هیزم ها زود تموم میشه
اگه اصلاً رو احساسات اتکا نشه و آتش کم سو نگه داشته بشه نه طرف رو گرم می کنه و در نهایت هیزم اضافه میاد
اگه اصولی رو احساسات اتکا بشه و آتش متعادل نگه داشته بشه هم گرم می کنه و هم هیزم ها مصرف میشه
احساسات یه امر زودگذر یا میان گذره که تنها استارتی است برای شروع کار و به مرور زمان کم کم از شدت اولیه اش کاسته میشه و اتکای تنها به احساسات، ندامت رو ممکنه در پی داشته باشه.
علاقه مندی ها (Bookmarks)