رعایت چارچوب حریم ها در فضاهای مجازی

[عبدالله91]

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام.ممنون از ایجاد بحث مهم و جالب

رعایت حریم و احترام به این محدوده باعث آرامش خاطر همۀ افراد یک مجموعه ای می شود که در کنار هم فعالیت دارند و زندگی میکنند.

انسان به صورت اجتماعی آفریده شده و در عین حال در همین اجتماعی بودن دارای محدوده هایی است که طبق سلسله مراتب تعریف می شوند. قسمتی از این محدوده فقط مختص فرد هست که هیچ فرد دیگری اجازۀ ورود به اون محدوده را ندارد. یه کم فراتر از این یه محدوده ای است که برخی افراد و گروه ها اجازۀ ورود دارند مثه والدین و همسر و فامیل و... یا مثه همفکران و هم عقایدان. برخی محدوده ها هم که عمومی هستندو همه اجازۀ ورود دارند مثه ارتباط های افراد در یک کشور یا یک اجتماع.

این محدوده ها هم در ارتباط با افکار و عقاید وجود دارند و هم در ارتباط های جسمی و ظاهری. در اجتماع و در ارتباط با هموطنان و دوستان و... همه باید معیارهایی را رعایت کنیم و از دخالت دادن محدودۀ خاص یا همون حریمی که در سلسله مراتب پایین تر هستند در ارتباط های اجتماعی خودداری کنیم و این مفهوم اتحاد رو متصور میکند.مثلا یک نفر آقای x را قبول و دیگری بنا به عقایدش اون آقارو قبول ندارد. این موضوع مختص حریم های خصوصی یا گروهیِ محدود یه نفر است که در اجتماع نباید مطرح بشود و اگر فرد حریم خصوصی خودش رو در اجتماع مطرح کرد یا در حریم دیگری کنجکاوی کرد و حریمش رو عنوان کرد راه خطا رفته است.چون در فضای عمومی نه فرد اجازۀ بیان عقاید شخصی را دارد و نه اجازۀ کنجکاوی در ارتباط با حریم شخصی دیگری.به ما چنین اجازه ای داده نشده است.در هر حریمی ما باید معیارهای مختص اون حریم را رعایت کنیم و از دخالت دادن بقیۀ ملاکها خودداری کنیم پس در فضای عمومی و ارتباط های عمومی باید فقط ملاک های اجتماعی چون اتحاد و وابستگی و احترام متقابل و ... را ربط داد و از دخالت دادن عقاید شخصی باید جدا خودداری کرد حتی در فضای عمومی یک سایت.

یک فرد شاید یک عقیده ای داشته باشد که دیگری کاملا مخالف با اون عقیده باشد و این نشونۀ این نیست که یکی حق و اون یکی باطل است. هر دو نفر باید در کنار هم دوستانه فعالیت کنن و همدیگه رو مثه برادر دوس داشته باشند و باهم دست در دست هم فعالیت بکنن؛ این وظیفۀ هر فردی در ارتباط با دیگری در فضای عمومی است.

اما اگر فردی بنا به دلایلی عقاید شخصی خودش را در یک جمع مطرح کرد در واقع این فرد خود ،اجازۀ ورود به محدودۀ شخصی خویش را داده است و در اینجا هم فقط درهمان مقطع زمانی و مکانی و در ارتباط با موضوع عنوان شده، فردی دیگر می تواند نظرش رو بدون کنجکاوی زیاد ابراز کند{که باز اگه ابراز نکند و نادیده بگیرد بهتر و عالی است} و بعد از اتمام موضوع باید روابط بینشون به حالت عادی برگردد و رابطۀ دو نفر مثه قبل دوستانه باشد و حریم ها رعایت شوند و افراد از حریم خصوصی عقاید همدیگه بیرون بیایند و روابط و اتحاد و همکاری عمومی رو تحت تاثیر عقاید شخصی قرار ندهند.

اما آنچه مهم است اینه که از کنجکاوی در عقاید و افکار دیگران تا حد ممکن خودداری شود چون این محدوده جزو محدوده های شخصی فرد است که گاه حتی والدین هم اجازۀ ورود به آنجا را ندارند.و اگر ما در بحث ها از عقاید و افکار یک عزیزی آشنا شدیم اجازه نداریم این محدوده را در بحث و جاهای دیگری مطرح کنیم. محدودۀ شخصی فرد نباید دلیل عداوتمان باشد.خدا انسان را آزاد آفریده و هر کسی حق دارد برای خودش عقاید و افکاری را داشته باشد و ما باید بدون توجه به عقاید شخصی و خصوصی همدیگه در کنار هم زندگی کنیم .

به نظرم چند نکته لازم است که رعایت بشود:

1. از کنجکاوی در عقاید شخصی افراد جدا بپرهیزیم؛ در واقع حریم شناس باشیم.

2. تا جایی که امکان دارد از ابراز عقایدی که باعث می شود محدوده و حریم خصوصی ما بر دیگران آشکار شود خودداری کنیم.

3. به حریم خصوصی دیگران نهایت احترام را بگذاریم.

4. دیدگاه و حریم خصوصی خود را برتر از دیدگاه و حریم خصوصی دیگران ندانیم. حریم هر فردی برای خودش مهم است.باطل مطلقی در اطراف ما وجود ندارد و ما حق مطلق نیستیم.

4. اگر حریم خصوصی فردی در جایی مطرح شد تا حد ممکن این محدوده را برای دیگران باز نکنیم و از عنوان کردنش بپرهیزیم و سعی در پوشش دادن حریم خصوصی فرد بکنیم

5. با وجود آگاهی از عقاید دیگران در ارتباطهای عمومی از دخالت دادن این عقاید خودداری کنیم تا جوی دوستانه داشته باشیم تا همدل و متحد شویم.