دفتر خاطرات روزانه بچه هاي سايت نخبگان(حالا)

[saamaaneh]

از چهارشنبه هفته پیش تا دوشنبه این هفته خیلــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــی سخت گذشت ولی خدا رو صد هزار مرتبه شکر به خیر گذشت، دوشنبه شادترین روز زندگیم بود، مامانم پیشم بود، میدونستم مامان و بابا یه نعمتن ولی یه تلنگر بود، دلم حتی برا صدا کردن اسمم از زبون مادرم تنگ شده بود!

این هفته که مامانم پیشم نبود همش یاد خالم بودم، من که میدونستم مامانم پیشم برمیگرده اینقد بی تاب بودم، خالم قراره با دوری شوهر خالم چه کنه، حتی فکرشم نمیشه کرد، تا هفته پیش همش به خالم میگفتم، خاله جون درکت میکنم، ولی تازه فهمیدم دروغ بود، تا به اون درد و مصیبت دچار نشی نمیفهمی سختیه اون درد رو، خدایا به خالم صبر بده، هم تحمل این مصیبت، هم تحمل تمام حرف و قصه ها و اذیت هایی که میکنن!

تو این روزا داداش سعید هم خیلی تو فکرم بود، هم خوشحال بودم که یکی هس یادم کنه، هم یه کوچولو بهش حسودیم میشد!

اینا همش تا دوشنبه این هفته بود، باید مینوشتم تا تو خاطرم بمونه که روزای سختم میگذره،محبت آبجی و داداشم یادم بمونه، آخریش هم
خانواده و سلامتی از بزرگترین نعمتای خدا هستن!

خــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــب دوشنبه به خوووووووووووووووووووووووو وووووووووشی گذشت!

دیروز تازه فهمیدم عجب آدم خیال پردازی هستم، از پله های مترو که داشتم میرفتم بالا( آخه پله برقی نداره، یعنی الان آرزوم وجود پله برقی در تمام خطوط مترو هس، نفس برام نمیمونه، شهردار محترم رسیدگی کن دیگهههههههههههههههههههههه ههه) بعد یه خانم جلوتر از من از پله ها داشت میرفت بالا، ناخواسته یه داستان بلند بالا براش ساختم، اینقد درگیر این فکر و زندگی اش شدم که یه دفعه دو تا پله یکی شد و بنده با سر رفتم تو پله هاخب یکی نیس بگه مجبوری آخه، دختر راهتو برو، این فکرا چیـــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــه!

آهان، دیروزم با یه بنده خدایی خواستم بحرفم، ایستاده رفت تو برجکم، حالم رو به طور کامــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ــــــل گرفت، نمیدونم چرا ادب نمیشم!

اینا باشه خاطرات خیلی تلخ و شیرین من در هفته ای که گذشت!


" امروز چهارشنبه به تاریخ 92/05/02 ، 15 رمضان به وقت 1:40 دقیقه "