نقد عرف های من دراوردی جامعه ایران

[SaSaMc2]

سلام...

كت شلوار و لباس جين و خيلي از پوشش ها هم مال فرهنگ ما نبوده...

ولي طي صده ي اخير وارد فرهنگ ما شده...

اين مهم نيست كه چي ميپوشيم و بهتره اول كشف كنيم كه به چي فكر ميكنيم...

جاي ارزش و ضد ارزش به شدت در كشور ما رو به تغيير است...

خاندان خود من كلا رنگ مشكي رو بد ميدونستند...

الان ولي غير قديمي ها كسي بد نميدونه...

و اين بد دونستن و ندونستن نه براي ما بد آورده نه خوب...

ولي رواج عاداتي در جامعه مثل چشم و هم چشمي، نداشتم صداقت و وجدان...

رشوه و پارتي بازي، بدچشمي و هيزي، تنبلي و از زير كار در رفتن، مدرك گرايي و مصرف گرايي، كل كل و بي عصابي و و و . . .

عاداتي است كه فاجعه اي عظيم به دنبال خواهد آورد...

حفظ سنت در هر جامعه اي يعني داشتن نشان و اصلات، يعني داشتن شناسنامه اي كه به زير بوته ختم نميشود...

اما مُدرنيته قسمتي از عصر ماست و خود به خود روي خواهد داد و ما ناگزير به پذيرش آن هستيم اتفاقي كه سنت هاي برگزيده را دوست دارد...

و در مقابل سنت و شناسنامه ما هم مسئله ايست كه پاره ي تنمان شده و دين هم تمايل به حفظ آن دارد...

حال جامعه اي پر مشغله نه ميتواند سنت را كنار بگذارد و نه از مدرنيته فرار كند، نگران آينده ايست بي سنت، بي دين و بدون ترقي...

آينده اي بلاتكليف در دو راهي داشتن جامعه اي عقب نيافتاده


(( جامعه نادر، مشغله همسر پرستار، سنت پدربزرگ، دين پرستار پيرمرد، آينده دختر، سيمين مدرنيته ))

قصه ي جدايي