من اگر بخوام با اطلاعات خودم توضیح بدم احتمالا کلی غلط توش باشه ! چون همونطور که گفتم مربوط به دانشگاه هست . ولی تا اونجایی که من میدونم برای رسم نمودار احتمال حضور الکترون
توی فاصله های معین از هسته از یه دستگاه سه بعدی استفاده میکنند . نمودارهایی که برای نمایش احتمال حضور الکترون ها در فضای اطراف هسته در هر زیرلایه استفاده میشن با هم فرق
دارند . همین باعث میشه اشکال مختلف زیرلایه ایجاد شن . مثلا زیرلایه p به این دلیل میگیم دمبلی هست که نمودار مربوطه اش دمبلی شکل هست و با توجه به عدد کوانتومی ml میتونه
جهت گیری در راستای محور x یا y یا z داشته باشه . که تصوریش رو پایین اضافه کردم . یا اوربیتال s که یک کره به مرکز مبدا ( هسته اتم ) هست و هرچه لایه اصلی ( n ) بزرگتری داشته
باشیم شعاع بیشتری داره .
داخل این دستگاه مبدا مختصات رو هسته اتم در نظر میگیریم
اما با توجه به اصل عدم قطعیت هایزنبرگ نمیشه با دقت 100% مسیر حرکت الکترون هارو معین کرد . این قانون علاوه بر الکترون شامل حال همه مواد ریز با چنین ابعادی میشه . برای همین
90% رو بیان میکنند . یه جور تعریف هست بیشتر ... . و این نمودار های رسم شده هم همه تقریبی هستند و 90% اصولا از اینجا میاد تا بشه یک حجم
مشخص مثل شکل بالا رو به عنوان زیرلایه در نظر گرفت
این چیزایی که گفتم کاملترش هست اونجا
از آنجا که اصولا در هر فاصله معین از هسته ، الکترون امکان حضور دارد، ترسیم ناحیهای با مرز مشخص که احتمال 100 درصد وجود الکترون را در بر بگیرد، ناممکن است. اما میتوان سطح مرزی را ترسیم کرد که بتواند نقاط با احتمال یکسان را به هم بپیوندد و در برگیرنده حجمی باشد که در آن ، احتمال یافتن الکترون زیاد و مثلا در حدود 90 درصد است. چنین شکلی که نمودار سطح مرزی نامیده میشود، برای الکترون اتم هیدروژن در حالت n=1 بصورت کروی میباشد.
علاقه مندی ها (Bookmarks)