ممنون از همه عزیزان و عرض معذرت از اینکه خودم یه سؤال رو مطرح کردم اما فرصت نشد پاسخ خودم رو در این خصوص بذارم
در گام اول انتخاب من گزینه 3 هست
بالاخره من هم برای انتخاب راهی که در پیش گرفتم دلیلی دارم ولی ممکنه ضمن تبادل نظر با والدینم تو همون راهی که برای رفتن هموار می دیدم بواسطه تجربه والدینم چند تا چاه مخفی رو هم ببینم که رفتنم رو سخت یا حتی غیر ممکن کنه.در این صورت دو تا حالت پیش میاد :
1- یا این مسیر خطرناک به دلیل ناثواب بودن مقصدمه که قیدش رو میزنم و به گزینه اول می رسم
2- یا این خطرناک بودن مسیر تنها به دلیل اشتباه خودم تو تعیین مسیره که با متقاعد کردن والدینم و همراه کردن اونها یا همون مسیر رو به همراه اونها طی می کنم که تو چاه نیفتم و اگه در حال افتادن توی چاه بودم من رو کمک کنند یا اینکه چه بسا با این همفکری متقابل یه راه میانبر و ایمن برای رسیدن به مقصدم پیدا کنم
مهم در این بین جلب رضایت والدین و استفاده از تجربیاتشونه
گرچه ممکنه در این بین اختلاف نسل ها تو اختلاف دیدگاه ها تأثیر گذار باشه اما این هنر یه فرزند هست که توجیحی مناسب در این خصوص برای والدینش ارائه کنه
علاقه مندی ها (Bookmarks)