از نظر من فيزيك مولكولي جوابش را مي داند.اگر كمي در فيزيك مولكولي نوين و حتي كلاسيك مطالعه اي كنيد،در مي يابيد كه عواملي از جمله ساختار بلوري مواد كه خود تاثير پذيرفته از آرايش الكتروني براي كاهش ناپايداري است،در تاثير پذيرفتن از فشار بسيار موثر است.
به طور مثال اگر جدول تناوبي يادتان باشد،دو عنصر بيسموت و نقره،در هنگام ذوب همين رفتار را دارند.يعني در اين مواد ساختار بلور(طرح هاي چيدمان سه بعدي از مواد كه از تكرار آن ها خود ماده شكل مي گيرد)،افزايش دما و حجم با يك ديگر رابطه ي عكس دارند البته در دماي ذوب و در هنگام دادن گرماي نهان ذوب كه در اين صورت بايد از رابطه ي گرماي ويژه ي نهان ذوب ضرب در جرم ماده،استفاده كرد.
قوانين فيزيك چنين پديده اي را پيش بيني مي كنند.اما استثناهايي وجود دارد.به طور مثال حالت عجيب غريب پنجم ماده !(بوز-اينشتين)هنگامي رخ مي دهد كه مولكول هاي گازي كه عدد اسپين صحيح دارند را تا 272.9998- درجه ي سليسيوس يا قريب به صفر كلوين سرد مي كنيم.طبق قانون گاز هاامكان رسيدن به دماي صفر كلوين وجود ندارد و اگر مواد به صفر(-273درجه سليسيوس) نزديك شوند،حجم آن ها صفر و فشارشان بي نهايت مي- شود!!!.در صورتي كه اين طور نبود.مواد حالت موجي!! و مغناطيسي مثل آهنربا به خود مي گرفتند.
البته اسم اين موارد را نبايد استثنا گذاشت زيرا علم كوانتم هم اول فقط در مورد الكترون(ذره ي حركت كننده اطراف هسته) بود و استثنا محسوب مي شد،اما با ديدن جهان شموليت آن(ذرات زير اتمي و بنيادين) كلاه از سر فيزيك دانان افتاد و تا حال در حال گشتن به دور خودشان هستند!!.از جمله ي اين موارد در هم تنيدگي كوانتمي است.(دواي اين گيجي،رياضيات نوين است وهمين)
با تشكر
حبيبي پور
علاقه مندی ها (Bookmarks)