شبکه ملی اطلاعات؟!!!
اینترنت چی؟!
تا اونجایی که من میدونم بدون هیچ هزینه ی اضافی در رابطه با بستر فیزیکی و با همین تکنولوژی ADSL2+ که تمام اپراتورهای ایران تجهیزات اون رو دارن، میشه به راحتی به سرعت 20.0 Mbit/s دست پیدا کرد.
مودم های ساده به راحتی میتونن به سرعت 24 مگابیت در ثانیه دست پیدا کنن و مودمهای خوب موجود در بازار تا سرعت 52 مگابیت رو هم پشتیبانی میکنن!!
ولی متأسفانه طبق قوانین ارائه سرعت های بالا ممنوع هست و فقط شرکت های خاص با پوشیدن کفش آهنین و پیگیری مستمر میتونن به این سرعت ها دست پیدا کنن!
مثلاً شرکت هاست ایران، سرعت 100.0 Mbit/s رو به کارمندان خودش ارائه میده!! و یا دانشگاه های بزرگ ایران هم همینطور!
پس کاملاً واضحه که ارائه سرعت بالا و رویایی لزوماً نیازی به هزیته کلان و فیبر نوری نداره! و این فقط یک بهانه هست!
بزارید خیلی واضح بگم، لازمه سرعت بالا و بدون دردسر، فقط اینه که آقایان و مسئولین محترم بیخیال ف.ی.ل.ت.رینگ بشن! و آزادی اطلاعات رو حق هر فرد ایرانی بدونن.
سرورهای ف.ی.ل.ت.رینگ در GATEWAY ایران قرار دارن و باید ترافیک تمام کاربران اینترنت در ایران رو بررسی کنند! و این یعنی این سرورها به پردازش بسیار زیادی نیاز دارن!
با بیشتر شدن سرعت دسترسی کاربران، حجم ترافیک هم به طرز چشم گیری افزایش پیدا میکنه و نیاز به سرورهای بیشتر، متخصصین بیشتر، فضای مناسب بزرگتر و ...
علاوه بر این، کاربران با سرعت بالا میتونن به شبکه ها و منابع خبری آنلاین دسترسی پیدا کنن که این بر خلاف اولویت اول ف.ی.ل.ت.رینگ در ایران بوده و هست.
البته هزینه خرید پهنای باند رو هم نباید نادید گرفت. به هر حال قیمت فعلی دلار روی همه چیز تاثیر گذاشته و قیمت پهنای باند هم مستثنا نیست!
گفتنی ها رو خیلی خلاصه گفتم و قضاوت با شما!!






پاسخ با نقل قول


علاقه مندی ها (Bookmarks)