درخشانترین خوشهها و سحابیهای آسمان شب سیارهی زمین اغلب به نام گلها و حشرات نامیده میشوند. سحابی NGC 6302 هم از این قاعده مستثنا نیست، بالهای این پروانه بیش از 3 سال نوری گسترش یافته است. دمای سطح این سحابی حدود 250 هزار درجهی سانتیگراد تخمین زده شده است. ستارهی در حال مرگ مرکزی این سحابی سیارهنمای منحصربهفرد بهطور خاصی داغ و درخشان شده است و در نور فرابنفش میدرخشد، این ستارهی درخشان را نمیتوان مستقیماً دید زیرا در پس تودهای از غبار متراکم پنهان شده است. دوربین شمارهی سه میدان دید باز تلسکوپ فضایی هابل این نمای نزدیک رنگی و دقیق از سحابی این ستارهی محتضر را در سال 2009 ثبت کرده است. این دوربین درحین آخرین مأموریت تعمیر شاتل بر تلسکوپ هابل نصب شد. در این نما تودهی غبار پیرامون ستارهی مرکزی، حفرهی درخشان گاز یونیده شده را قطع کرده است و این توده نسبت به خط دید ما تقریباً از لبه دیده میشود. در بستر این ستارهی داغ کیهانی، هیدروژن مولکولی شناسایی شده است. سحابی NGC 6302 حدود 4 هزار سال نوری دورتر و در صورتفلکی عقرب (کژدم) آرمیده است.
منبع:کانوت
علاقه مندی ها (Bookmarks)