یادی از شهید سید هاشم اراسته

[aty.a]

آخرین صحبتش این بود: «هیئت را پابرجا نگهدارید و مجلس اباعبداللّه(ع) را برگزار کنید.»
سیّدجواد آراسته مى‏گوید: «دعاى شهید این بود: خداوندا، مرا از شهداى بى غسل و کفن قرار بده. همان‏طور هم شد و ایشان را با همان لباس سبز سپاه با شالگردن سبز آغشته به خون دورگردنش دفن کردند.
در خواب‏هایمان هم با همان لباس و ترکیب در خواب ظاهرمى‏شوند.»
سیّدهاشم آراسته، در تاریخ ۳۰/۷/۱۳۶۵ در جزیره‏ى مجنون به علّت اصابت ترکش به بدن به درجه‏ى رفیع شهادت نایل گردید.
پیکرمطهّرش پس از انتقال به زادگاهش، در بهشت رضا(ع) به خاک سپرده شد.
خواهر شهید مى‏گوید: «با شهادت ایشان تصمیم گرفتیم، راه او را ادامه دهیم. بعد از شهادت ایشان خواب دیدم که به دیدن مادرم
آمده‏اند و به ما توصیه مى‏کنند. نماز را به پا دارید و امام را تنها نگذارید.»
برادر شهید نقل مى‏کند: «ایشان به هیأت و مراسم سینه زنى و نوحه خوانى بسیار علاقه داشتند. بعد از شهادت ایشان دو ـ سه شب مانده به شهادت موسى بن جعفر(ع) در خانه‏ى یکى از شهدا مراسم سینه‏زنى بود.
شب خواب دیدم با عدّه‏اى از مردم به طرف حرم مى‏رویم و شهید آراسته هم با ما بود. وقتى به حرم رسیدیم، اذان مى‏گفتند. شهید را کنار حرم مطهّرامام‏رضا(ع) دیدم که بعد از اذان نوحه‏ى حضرت زهرا(س) را مى‏خواند.»مادر شهید مى‏گوید: «هر سال نزدیک چهل و هشتم خواب شهید را مى‏بینم. یک سال خواب دیدم به خانه آمد و به من گفت: براى هیأت چیزى کم نیست؟ گفتم: چرا. سفره کم داریم. او بلافاصله سفره تهیّه کرد.
هر سال نزدیک چهل و هشتم خودش به خوابم مى‏آید وهرچه کم و کاستى است، برطرف مى‏کند.»
شهید در وصیّت‏نامه خود مى‏گوید: «درود فراوان به محمدبن عبداللّه (ص) را که برانگیخته نشد مگر به خاطر مکارم اخلاق و به خاطر زدودن غبار بردگى و بندگى شیطان.
درود بر مولا على (ع) که با تدبیر، نبرد، صبر، مقاومت، ایثار و عبادت و رهبرى راه را نشان داده است.
و درود بر سالار شهیدان(ع) که الگوى شجاعت، شهامت وشهادت گردید. درود بر منجى عالم بشریّت، یوسف گم گشته‏ى زهراى مرضیّه(س)، درود بر امام عزیز و شهیدان اسلام که از بهترین هستی شان گذشتند و تقدیم رب الارباب نمودند.
امت حزب اللّه و انسانهاى بیدار، دنیا ذخیره است براى آخرت و مکانى است براى پس‏انداز.