تخلف آشکار در منطقه حفاظت شده و ذخیره گاه زیست کره و پارک ملی تنگ صیاد !
شنبه, ۱۰ اردیبهشت, ۱۳۹۰
در نخستین روزها از اردیبهشت ماه سال جاری، شاهد یک بی قانونی آشکار در قسمت شمالی منطقهی حفاظت شده و پارک ملّی تنگ صیاد در بام ایران هستیم. تنگ صیاد یک اثر طبیعی و ذخیره گاهی منحصر بفرد در چهارمحال و بختیاری است که به همراه اثر طبیعی دنا در کهکیلویه و بویراحمد در سال ۱۳۸۹ توسط شورای بین المللی انسان و کره مسکونی در فهرست جهانی ثبت شده تا تعداد ذخیرهگاههای زیست کره در کشور به عدد ۱۱ برسد. ذخیرهگاههای زیست کره، مناطق حفاظت شدهای هستند که از طرف یونسکو تحت پوشش دفتر شورای هماهنگی بینالمللی برنامه انسان و کره مسکون (MAB) قرار دارند و هدف اصلی از تعیین این ذخیرهگاهها، ایجاد زمینه علمی مناسب به منظور هماهنگی بین کشورها و تبادل دانش علمی برای جلوگیری از کاهش روند رو به نابودی تنوع زیستی جهان است. بر مبنای ماده ۸ آیین نامه اجرایی قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست، هرگونه تخریب و تجاوز به این گونه محیطهای ارزشمند حفاظت شده و پارکهای ملّی مطلقا”ممنوع و جرم بوده و سازمان حفاظت محیط زیست باید از هر جا که متوجه این جرم و بی قانونی آشکار گردید، مانع از ادامه تجاوز و تخریب گردد. متأسفانه به نظر میرسد سازمان حفاظت محیط زیست بدون مقاومت اجازه عبور یک خط لوله جدید گاز را در محدوده ی تنها ذخیره گاه زیستکره استان صادر کرده و پیمانکار نیز درحال احداث جاده دسترسی به طول حدود ۱۵ کیلومتر با عرض تخریبی بیش از ۱۰ متر بوده که تاکنون حدود ۵ کیلومتر از این جاده احداث شده است! واقعا” اگر پارکهای ملّی و ذخیرهگاههای زیستکره این قدر با ارزش بوده و از بالاترین ضریب حفاظتی برخوردار میباشند و ناموس طبیعت وطن نامیده میشوند چرا با چنگ و دندان تا آن جا که قدرت داریم از آنها پاسداری نمیکنیم و چرا نشاط این اثرهای طبیعی و پاسداری از اصل ۵۰ قانون اساسی را فدای برخی منافع ناچیز و کوتاه مدت میکنیم؟ آیا ارزش این مناطق کمتر از اراضی کشاورزی است که حاضر نیستیم برای اجرای چنین پروژههایی به فکر انتخاب مسیرهایی در خارج از این محیطهای ارزشمند باشیم و با فاصله ۵۰۰ متر با خرید اراضی کشاورزی، این گونه شاهد تخریب و تجاوز به تنها ذخیرهگاه زیستکره در استان نباشیم؟ در سالهای اخیر کارخانهی سیمانی را در جوار منطقهی حفاظت شده و پارک ملّی تنگ صیاد احداث کردیم و متأسفانه حالا هم شاهد اجرای پروژه خطوط انتقال گاز در داخل محدوده ی این پارک ملی هستیم … ! از همین باورها و عدم برخورداری ملاحظات محیط زیستی از وزن لازم، میشود فهمید که چرا روند تخریب سرزمین در کشورمان همچنان دست بالا را دارد؟ پی نوشت: - مدیر کل محترم حفاظت محیط زیست چهارمحال و بختیاری در تماس تلفنی مورخ ۹۰/۲/۱۱ به نگارنده اعلام کردند که تنها بخشی (حدود ۵۰۰۰ هکتار) از محدوده ی ۲۷۰۰۰ هکتاری تنگ صیاد؛ پارک ملی بوده و مابقی، منطقه حفاظتشده و ذخیرهگاه زیستکره میباشد و جاده ای که با مجوز دفتر ارزیابی سازمان حفاظت محیط زیست کشور در حال احداث میباشد در منطقه حفاظتشده و ذخیرهگاه زیستکره تنگ صیاد واقع شده و در خارج از پارک ملی است.
علاقه مندی ها (Bookmarks)