از ایده تا دانشگاه

[right.kimber]

من با اجازه مستر عرفان یه مختصر توضیحاتی به متون بالا اضافه میکنم...

ادامه تحصیل در یک کشور دیگه خیلی خیلی خیلی گسترده هست. از شرایط پذیرش بگیر تا نحوه اخذ ویزا، بورسیه (فاند)، مقطع ادامه تحصیل و ...
از اول تا آخر رو بصورت خلاصه توضیح میدم:
مثلا آقا عرفان قصد ادامه تحصیل در دانشگاه هاروارد آمریکا رو در سر داره (حالا حتما دانشگاه هارواردم نشد مشکلی نیست اما دیگه از ام آی تی کمتر نباید باشه!!! (سطح انتظارت منو کشته)، کلا قصد ادامه تحصیل تو یکی از این دانشگاه ها رو داره)
دانشگاه های آمریکا چیزی به اسم کنکور ندارن (خیلی از کشورها کنکور ندارن)، اما سوال اینجاست حالا که کنکوری نیست پس چیه؟
خلاصه: رزومه، نمرات زبان (معمولا آیلتس)، جی آر ای، SAT1 , SAT2، SOP, CV توصیه نامه، ریزنمرات
حالا به ترتیب توضیح میدم:
رزومه: توی رزومه شما باید تمام افتخاراتی که کسب کردین، هرچیزی که از شما چهره برتری نشون میده (از مقالات چاپ شده بگیر تا اختراعات ثبت شده، مقام ها) همونطور که گفتم هرچیزی که چهره برتری از شما نشون بده.
نمره زبان: زمانی که شما قصد سفر به کشوری رو دارین که زبان ملی اون با شما متفاوت هست، باید قبول کنین برای ارتباط با اونا نیاز به یادگیری زبانشون دارین (حتی اگر نابغه باشین اما زبان بلد نباشین هیچ دانشگاهی به شما پذیرش نمیده) به همین خاطر امتحانی هست به اسم آیلتس که باید مینیمم نمره مورد نیاز و مورد قبول اون دانشگاه رو بدست بیارن (تو سایت هر دانشگاه مشخص شده) تا ثابت کنین که میتونین به زبان اون کشور صحبت کنین (معمولا نمره مورد نیاز باید از 6 بالاتر باشه (6 از 10)
جی آر ای: این امتحان مخصوص دانشگاه های آمریکا هست (یخورده به دروسی محاسباتی مثل ریاضی و یکی دو درس دیگه مربوط هست) باید به این دروس مسلط باشین، چون واقعا جی آر ای امتحان آسونی نیست (هر چند از کنکور خیلی خیلی خیلی آسونتره)
CV: سی وی در واقع زندگی نامه شما هستش، اینکه چرا وارد این رشته شدین؟ تا الان چکار کردین و خلاصه اینکه باید زندگی خودتون رو شرح بدین. آقا عرفان چرا دانشگاه هاروارد؟ چرا ام آی تی؟ چرا اختراع؟ چرا دانشگاه آزاد ایران نه؟ چرا اومدی تو این راه؟ به کجا می خوای برسی(خیلی مهمه)
SOP: هدف شما چیه؟ ( شباهت SOP به CV خیلی زیاده اما مهمترین تفاوتش در کم و خلاصه بودن SOP هست) (یه بنده خدایی میشناسم تو SOP خودش نوشته بود: من متوجه شدم در این دنیا هیچ چیز غیر ممکن نیست. همین یک خط پذیرش با فاند رو براش بدست اورد (خیلی خیلی مهمه این بخش)
SAT 1 and SAT 2: مثل جی آر ای هست که البته برای سایر دانشگاه های غیر آمریکایی ازتون میخوان
توصیه نامه: شما باید از اساتیدی یا شرکت هایی یا بلاخره از جایی که شناخت دقیقی از شما داره توصیه نامه بگیری (اونا باید توانایی های شما رو در توصیه نامه یاداوری کنن) ( این بخش خیلی مهمه و خیلی گسترده تر از این یک خط)
ریزنمرات: نیازی به توضیح نیست

معمولا برای دانشگاه های خارج از کشور (مخصوصا آمریکا، کانادا) سالیانه هزاران نفر درخواست پذیرش میدن که همه هم در نوع خودشون افراد با استعدادی هستن. دانشگاه ها میان مواردی که در بالا اشاره کردم، برای هر دانشجو بررسی میکنن و در پایان کسایی رو پذیرش میدن که نسبت به سایر افراد مشخصه برتری داشته باشه... (بورسیه یا همون فاند، معمولا به دانشجوهای فوق به بالا در نظر گرفته میشه خیلی کم پیش میاد به دانشجوهای لیسانس فاند تعلق بگیره و معمولا همه با هزینه شخصی خودشون میرن. من از ایران یادمه خانوم آناهیتا مقامی فول فاند شدن (از دانشگاه MIT) فکر کنم سال 86 بود!
خلاصه اینکه ادامه تحصیل در خارج یک هفت خان بسیار گسترده ای هست که سختی های خاص خودش رو داره اما نشدنی نیست
در مورد ویزا باید به عرضتون برسونم دولت آمریکا و یا هیچ دولت دیگه ای مستقیم به یک شخص ویزا نمیده. اگر بخواید برای ادامه تحصیل برین، باید ویزای دانشجویی بگیرین و این یعنی اگر از یک دانشگاه باید پذیرش داشته باشین، زمانی که پذیرش رو گرفتن باید اون رو پرینت کنین (بصورت ایمیل براتون میفرستن) تازه هفت خان دوم شروع میشه. سفارت هر کشور یک قضیه بسیار خفن اندر خفن... شما باید مثلا به سفارت آمریکا (تو مالزی، دبی، آنکارا، قبرس و یا هر کشور نزدیکی که دوست داشتین (چون تو ایران سفارت نداره)) درخواست بدین ( یک فرم از سایتشون هست که باید دانلود کنین و پر کنین (جزئیات داخل اون نوشته) بعد برای شما یک وقت تعیین میکنن که باید سر وقت برای مصاحبه حاضر بشین... اینجا دیگه باید منابع مالی برای زندگی در کشور آمریکا، دلیل رفتن، اثبات برگشتن به کشور (شما باید ثابت کنین که به کشور برمیگردین و گرنه به احتمال قوی ریجکت میشین، مگر اینکه دلیل قانع کننده ای داشته باشین) نامه پذیرش از دانشگاه مقصد و خیلی از سوالاتی که در سفارت از شما پرسیده میشه رو جواب بدین بعد از اون دیگه باید ببینین آیا ویزا بهتون میدن یا نه!
اگر آقا عرفان ویزا رو گرفتی، همچنان خوشحال نباش هنوز یخورده کار دیگه مونده که باید انجام بدی (مثلا لحظه ورود به خاک آمریکا احتمال داره همونجا برگردونده بشی اگر به یک نکته بسیار کنکوری توجه نکنی) این یک مورد رو نمیشه اینجا بیان کرد. زمانی که حرکت کردی به سمت آمریکا، یه پیام خصوصی بده تا بهت بگم به چی خیلی دقت کن...

در پایان اگر دوست داشتید اطلاعات جامع و کاملی از ادامه تحصیل در خارج بدست بیارید میتونید از این سایت کمال استفاده رو ببرید: http://applyabroad.org/

پی نوشت این قسمت: دوستان، از ما به شما نصیحت اگر زمانی برای مصاحبه قصد خروج از کشور رو داشتین، حتما مالزی رو انتخاب کنین... دبی وحشتناکه وحشتناک!!!! (خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی گرمه)

اما یه پیشنهاد دارم برای تمام دوستانی به نحوی تو کار اختراع هستن:
به نظر من برین اختراعتون رو (اگر میدونین ارزش تجاری شدن داره) بفروشین به سایر شرکت های مربوطه در خارج از کشور... (هم یه پولی بدست میارین و هم اینکه شک نکنین بورسیه همون کمپانی میشین، من تضمین میکنم بورسیه میشین)
طرز ارتباط با شرکت ها در نوع خودش نکات بسیار مهمی در بر داره. اینکه اون شرکت تو کدوم کشور هست؟ سطح شرکت در چه درجه ای قرار داره و خیلی چیزای دیگه هست که باید رعایت بشه (یجورایی باید تو تجارت بین الملل وارد باشین)
الان که این مطالب رو نوشتم، احساس میکنم باید یه تایپیک جدید بزنم و در مورد تجارت بین الملل و تجاری سازی اختراع در سطح بین الملل بیشتر صحبت کنم... تجاری سازی اختراع خیلی خیلی خیلی متفاوت تر از اون چیزی هست که تا الان در موردش شنیدین...
تجاری کردن یک اختراع و روش اون زمین تا آسمون با مطالبی که در این سایت قرار داده شده (حداقل اونایی رو که من خوندم) فرق داره...
پی نوشت این قسمت: بعدا یه تایپیک میزنم و مفصل تشریح میکنم

- - - به روز رسانی شده - - -

من با اجازه مستر عرفان یه مختصر توضیحاتی به متون بالا اضافه میکنم...

ادامه تحصیل در یک کشور دیگه خیلی خیلی خیلی گسترده هست. از شرایط پذیرش بگیر تا نحوه اخذ ویزا، بورسیه (فاند)، مقطع ادامه تحصیل و ...
از اول تا آخر رو بصورت خلاصه توضیح میدم:
مثلا آقا عرفان قصد ادامه تحصیل در دانشگاه هاروارد آمریکا رو در سر داره (حالا حتما دانشگاه هارواردم نشد مشکلی نیست اما دیگه از ام آی تی کمتر نباید باشه!!! (سطح انتظارت منو کشته)، کلا قصد ادامه تحصیل تو یکی از این دانشگاه ها رو داره)
دانشگاه های آمریکا چیزی به اسم کنکور ندارن (خیلی از کشورها کنکور ندارن)، اما سوال اینجاست حالا که کنکوری نیست پس چیه؟
خلاصه: رزومه، نمرات زبان (معمولا آیلتس)، جی آر ای، SAT1 , SAT2، SOP, CV توصیه نامه، ریزنمرات
حالا به ترتیب توضیح میدم:
رزومه: توی رزومه شما باید تمام افتخاراتی که کسب کردین، هرچیزی که از شما چهره برتری نشون میده (از مقالات چاپ شده بگیر تا اختراعات ثبت شده، مقام ها) همونطور که گفتم هرچیزی که چهره برتری از شما نشون بده.
نمره زبان: زمانی که شما قصد سفر به کشوری رو دارین که زبان ملی اون با شما متفاوت هست، باید قبول کنین برای ارتباط با اونا نیاز به یادگیری زبانشون دارین (حتی اگر نابغه باشین اما زبان بلد نباشین هیچ دانشگاهی به شما پذیرش نمیده) به همین خاطر امتحانی هست به اسم آیلتس که باید مینیمم نمره مورد نیاز و مورد قبول اون دانشگاه رو بدست بیارن (تو سایت هر دانشگاه مشخص شده) تا ثابت کنین که میتونین به زبان اون کشور صحبت کنین (معمولا نمره مورد نیاز باید از 6 بالاتر باشه (6 از 10)
جی آر ای: این امتحان مخصوص دانشگاه های آمریکا هست (یخورده به دروسی محاسباتی مثل ریاضی و یکی دو درس دیگه مربوط هست) باید به این دروس مسلط باشین، چون واقعا جی آر ای امتحان آسونی نیست (هر چند از کنکور خیلی خیلی خیلی آسونتره)
CV: سی وی در واقع زندگی نامه شما هستش، اینکه چرا وارد این رشته شدین؟ تا الان چکار کردین و خلاصه اینکه باید زندگی خودتون رو شرح بدین. آقا عرفان چرا دانشگاه هاروارد؟ چرا ام آی تی؟ چرا اختراع؟ چرا دانشگاه آزاد ایران نه؟ چرا اومدی تو این راه؟ به کجا می خوای برسی(خیلی مهمه)
SOP: هدف شما چیه؟ ( شباهت SOP به CV خیلی زیاده اما مهمترین تفاوتش در کم و خلاصه بودن SOP هست) (یه بنده خدایی میشناسم تو SOP خودش نوشته بود: من متوجه شدم در این دنیا هیچ چیز غیر ممکن نیست. همین یک خط پذیرش با فاند رو براش بدست اورد (خیلی خیلی مهمه این بخش)
SAT 1 and SAT 2: مثل جی آر ای هست که البته برای سایر دانشگاه های غیر آمریکایی ازتون میخوان
توصیه نامه: شما باید از اساتیدی یا شرکت هایی یا بلاخره از جایی که شناخت دقیقی از شما داره توصیه نامه بگیری (اونا باید توانایی های شما رو در توصیه نامه یاداوری کنن) ( این بخش خیلی مهمه و خیلی گسترده تر از این یک خط)
ریزنمرات: نیازی به توضیح نیست

معمولا برای دانشگاه های خارج از کشور (مخصوصا آمریکا، کانادا) سالیانه هزاران نفر درخواست پذیرش میدن که همه هم در نوع خودشون افراد با استعدادی هستن. دانشگاه ها میان مواردی که در بالا اشاره کردم، برای هر دانشجو بررسی میکنن و در پایان کسایی رو پذیرش میدن که نسبت به سایر افراد مشخصه برتری داشته باشه... (بورسیه یا همون فاند، معمولا به دانشجوهای فوق به بالا در نظر گرفته میشه خیلی کم پیش میاد به دانشجوهای لیسانس فاند تعلق بگیره و معمولا همه با هزینه شخصی خودشون میرن. من از ایران یادمه خانوم آناهیتا مقامی فول فاند شدن (از دانشگاه MIT) فکر کنم سال 86 بود!
خلاصه اینکه ادامه تحصیل در خارج یک هفت خان بسیار گسترده ای هست که سختی های خاص خودش رو داره اما نشدنی نیست
در مورد ویزا باید به عرضتون برسونم دولت آمریکا و یا هیچ دولت دیگه ای مستقیم به یک شخص ویزا نمیده. اگر بخواید برای ادامه تحصیل برین، باید ویزای دانشجویی بگیرین و این یعنی اگر از یک دانشگاه باید پذیرش داشته باشین، زمانی که پذیرش رو گرفتن باید اون رو پرینت کنین (بصورت ایمیل براتون میفرستن) تازه هفت خان دوم شروع میشه. سفارت هر کشور یک قضیه بسیار خفن اندر خفن... شما باید مثلا به سفارت آمریکا (تو مالزی، دبی، آنکارا، قبرس و یا هر کشور نزدیکی که دوست داشتین (چون تو ایران سفارت نداره)) درخواست بدین ( یک فرم از سایتشون هست که باید دانلود کنین و پر کنین (جزئیات داخل اون نوشته) بعد برای شما یک وقت تعیین میکنن که باید سر وقت برای مصاحبه حاضر بشین... اینجا دیگه باید منابع مالی برای زندگی در کشور آمریکا، دلیل رفتن، اثبات برگشتن به کشور (شما باید ثابت کنین که به کشور برمیگردین و گرنه به احتمال قوی ریجکت میشین، مگر اینکه دلیل قانع کننده ای داشته باشین) نامه پذیرش از دانشگاه مقصد و خیلی از سوالاتی که در سفارت از شما پرسیده میشه رو جواب بدین بعد از اون دیگه باید ببینین آیا ویزا بهتون میدن یا نه!
اگر آقا عرفان ویزا رو گرفتی، همچنان خوشحال نباش هنوز یخورده کار دیگه مونده که باید انجام بدی (مثلا لحظه ورود به خاک آمریکا احتمال داره همونجا برگردونده بشی اگر به یک نکته بسیار کنکوری توجه نکنی) این یک مورد رو نمیشه اینجا بیان کرد. زمانی که حرکت کردی به سمت آمریکا، یه پیام خصوصی بده تا بهت بگم به چی خیلی دقت کن...

در پایان اگر دوست داشتید اطلاعات جامع و کاملی از ادامه تحصیل در خارج بدست بیارید میتونید از این سایت کمال استفاده رو ببرید: http://applyabroad.org/

پی نوشت این قسمت: دوستان، از ما به شما نصیحت اگر زمانی برای مصاحبه قصد خروج از کشور رو داشتین، حتما مالزی رو انتخاب کنین... دبی وحشتناکه وحشتناک!!!! (خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی گرمه)

اما یه پیشنهاد دارم برای تمام دوستانی به نحوی تو کار اختراع هستن:
به نظر من برین اختراعتون رو (اگر میدونین ارزش تجاری شدن داره) بفروشین به سایر شرکت های مربوطه در خارج از کشور... (هم یه پولی بدست میارین و هم اینکه شک نکنین بورسیه همون کمپانی میشین، من تضمین میکنم بورسیه میشین)
طرز ارتباط با شرکت ها در نوع خودش نکات بسیار مهمی در بر داره. اینکه اون شرکت تو کدوم کشور هست؟ سطح شرکت در چه درجه ای قرار داره و خیلی چیزای دیگه هست که باید رعایت بشه (یجورایی باید تو تجارت بین الملل وارد باشین)
الان که این مطالب رو نوشتم، احساس میکنم باید یه تایپیک جدید بزنم و در مورد تجارت بین الملل و تجاری سازی اختراع در سطح بین الملل بیشتر صحبت کنم... تجاری سازی اختراع خیلی خیلی خیلی متفاوت تر از اون چیزی هست که تا الان در موردش شنیدین...
تجاری کردن یک اختراع و روش اون زمین تا آسمون با مطالبی که در این سایت قرار داده شده (حداقل اونایی رو که من خوندم) فرق داره...
پی نوشت این قسمت: بعدا یه تایپیک میزنم و مفصل تشریح میکنم