کلاس هنر

[تاری]

یارب

این نقاشی متعلق به محمد حسین صفیلو هستش. جالبه غم را در واقعه ی کربلا دیده و در اون لحظه ی آنی که مربی تمرین می خواد این تصویر به ذهنش رسیده.
سوالاتی که شد:
: چرا غمگینه؟
: (سمت راست) چون شمر و امام حسین (ع) باهم جنگ می کنند و شمر زده و امام و زخمی کرده. کمرشو ببین خون می یاد.
...
: چرا شاده؟
: (سمت چپ) چون پسره توی حیاط داره بازی می کنه.
....
احساسات محمد حسین حاکی از اینه که خونواده ای مذهبی داره و واقعه ی کربلا براش خیلی دردآور توی ذهنش نقش بسته.
به نظرم نباید بچه های این دوره زمونه را با دردهای عاشورا آشنا کنیم. به قول مرحوم شریعتی به جاش از اهدافش بگیم و اینکه چه شخصیتی امامان معصوممان داشتند.
و فکر بچه را روشن کرده و آینده ای زیبا را برایش متصور بشیم.
دور نیست زمانی که ما این مرحله را گذراندیم و جنگ را هم تا حدودی دیدیم و امروز از رنجهای ناشناخته ی مردان جنگ دلمان به درد می آید. هنوز هم این مصیبت گویی ها از رسانه ها داره به صورت فریاد شنیده می شه.
چرا؟
امام حسین (ع) یکی از زیباترین امامانمان هستش که باید فکر بچه را با زیبایی های خصلت وی آشنا کنیم.
یا حسین جان ادرکنی