آیات قرآن کریم بصورت صفحه به صفحه..(تفسیر و توضیح)

[soham 313]

صفحه ی 101 از قرآن کریم شامل آیات 35 تا 45 از سوره ی انفال


اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
پناه میبرم به خدا از شر شیطان رانده شده


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان



وَمَا كَانَ صَلَاتُهُمْ عِندَ الْبَيْتِ إِلَّا مُكَآءً وَتَصْدِيَةً فَذُوقُوا۟ الْعَذَابَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ(35)
و نمازشان در خانه [خدا] جز سوت كشيدن و كف زدن نبود پس به سزاي آنكه كفر مي ورزيديد اين عذاب را بچشيد(35)



إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا۟ يُنفِقُونَ أَمْوَٰلَهُمْ لِيَصُدُّوا۟ عَن سَبِيلِ اللَّهِ فَسَيُنفِقُونَهَا ثُمَّ تَكُونُ عَلَيْهِمْ حَسْرَةً ثُمَّ يُغْلَبُونَ وَالَّذِينَ كَفَرُوٓا۟ إِلَيٰ جَهَنَّمَ يُحْشَرُونَ(36)
بي گمان كساني كه كفر ورزيدند اموال خود را خرج مي كنند تا [مردم را] از راه خدا بازدارند پس به زودي [همه] آن را خرج مي كنند و آنگاه حسرتي بر آنان خواهد گشت سپس مغلوب مي شوند و كساني كه كفر ورزيدند به سوي دوزخ گردآورده خواهند شد(36)



لِيَمِيزَ اللَّهُ الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ وَيَجْعَلَ الْخَبِيثَ بَعْضَهُ عَلَيٰ بَعْضٍ فَيَرْكُمَهُ جَمِيعًا فَيَجْعَلَهُ فِي جَهَنَّمَ أُو۟لَٰٓئِكَ هُمُ الْخَٰسِرُونَ(37)
تا خدا ناپاك را از پاك جدا كند و ناپاكها را روي يكديگر نهد و همه را متراكم كند آنگاه در جهنم قرار دهد اينان همان زيانكارانند(37)



قُل لِّلَّذِينَ كَفَرُوٓا۟ إِن يَنتَهُوا۟ يُغْفَرْ لَهُم مَّا قَدْ سَلَفَ وَإِن يَعُودُوا۟ فَقَدْ مَضَتْ سُنَّتُ الْأَوَّلِينَ(38)
به كساني كه كفر ورزيده اند بگو اگر بازايستند آنچه گذشته است برايشان آمرزيده مي شود و اگر بازگردند به يقين سنت [خدا در مورد] پيشينيان گذشت(38)



وَقَٰتِلُوهُمْ حَتَّيٰ لَا تَكُونَ فِتْنَةٌ وَيَكُونَ الدِّينُ كُلُّهُ لِلَّهِ فَإِنِ انتَهَوْا۟ فَإِنَّ اللَّهَ بِمَا يَعْمَلُونَ بَصِيرٌ(39)
و با آنان بجنگيد تا فتنه اي بر جاي نماند و دين يكسره از آن خدا گردد پس اگر [از كفر] بازايستند قطعا خدا به آنچه انجام مي دهند بيناست(39)



وَإِن تَوَلَّوْا۟ فَاعْلَمُوٓا۟ أَنَّ اللَّهَ مَوْلَيٰكُمْ نِعْمَ الْمَوْلَيٰ وَنِعْمَ النَّصِيرُ(40)
و اگر روي برتافتند پس بدانيد كه خدا سرور شماست چه نيكو سرور و چه نيكو ياوري است(40)



۞ وَاعْلَمُوٓا۟ أَنَّمَا غَنِمْتُم مِّن شَيْءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي الْقُرْبَيٰ وَالْيَتَٰمَيٰ وَالْمَسَٰكِينِ وَابْنِ السَّبِيلِ إِن كُنتُمْ ءَامَنتُم بِاللَّهِ وَمَآ أَنزَلْنَا عَلَيٰ عَبْدِنَا يَوْمَ الْفُرْقَانِ يَوْمَ الْتَقَي الْجَمْعَانِ وَاللَّهُ عَلَيٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ(41)
و بدانيد كه هر چيزي را به غنيمت گرفتيد يك پنجم آن براي خدا و پيامبر و براي خويشاوندان [او] و يتيمان و بينوايان و در راه ماندگان است اگر به خدا و آنچه بر بنده خود در روز جدايي [حق از باطل] روزي كه آن دو گروه با هم روبرو شدند نازل كرديم ايمان آورده ايد و خدا بر هر چيزي تواناست(41)



إِذْ أَنتُم بِالْعُدْوَةِ الدُّنْيَا وَهُم بِالْعُدْوَةِ الْقُصْوَيٰ وَالرَّكْبُ أَسْفَلَ مِنكُمْ وَلَوْ تَوَاعَدتُّمْ لَاخْتَلَفْتُمْ فِي الْمِيعَٰدِ وَلَٰكِن لِّيَقْضِيَ اللَّهُ أَمْرًا كَانَ مَفْعُولًا لِّيَهْلِكَ مَنْ هَلَكَ عَنۢ بَيِّنَةٍ وَيَحْيَيٰ مَنْ حَيَّ عَنۢ بَيِّنَةٍ وَإِنَّ اللَّهَ لَسَمِيعٌ عَلِيمٌ(42)
آنگاه كه شما بر دامنه نزديكتر [كوه] بوديد و آنان در دامنه دورتر [كوه ] و سواران [دشمن] پايين تر از شما [موضع گرفته] بودند و اگر با يكديگر وعده گذارده بوديد قطعا در وعده گاه خود اختلاف مي كرديد ولي [چنين شد] تا خداوند كاري را كه انجام شدني بود به انجام رساند [و] تا كسي كه [بايد] هلاك شود با دليلي روشن هلاك گردد و كسي كه [بايد] زنده شود با دليلي واضح زنده بماند و خداست كه در حقيقت شنواي داناست(42)



إِذْ يُرِيكَهُمُ اللَّهُ فِي مَنَامِكَ قَلِيلًا وَلَوْ أَرَيٰكَهُمْ كَثِيرًا لَّفَشِلْتُمْ وَلَتَنَٰزَعْتُمْ فِي الْأَمْرِ وَلَٰكِنَّ اللَّهَ سَلَّمَ إِنَّهُ عَلِيمٌۢ بِذَاتِ الصُّدُورِ(43)
[اي پيامبر ياد كن] آنگاه را كه خداوند آنان [=سپاه دشمن] را در خوابت به تو اندك نشان داد و اگر ايشان را به تو بسيار نشان مي داد قطعا سست مي شديد و حتما در كار [جهاد] منازعه مي كرديد ولي خدا شما را به سلامت داشت چرا كه او به راز دلها داناست(43)



وَإِذْ يُرِيكُمُوهُمْ إِذِ الْتَقَيْتُمْ فِيٓ أَعْيُنِكُمْ قَلِيلًا وَيُقَلِّلُكُمْ فِيٓ أَعْيُنِهِمْ لِيَقْضِيَ اللَّهُ أَمْرًا كَانَ مَفْعُولًا وَإِلَي اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ(44)
و آنگاه كه چون با هم برخورد كرديد آنان را در ديدگان شما اندك جلوه داد و شما را [نيز] در ديدگان آنان كم نمودار ساخت تا خداوند كاري را كه انجام شدني بود تحقق بخشد و كارها به سوي خدا بازگردانده مي شود(44)



يَٰٓأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُوٓا۟ إِذَا لَقِيتُمْ فِئَةً فَاثْبُتُوا۟ وَاذْكُرُوا۟ اللَّهَ كَثِيرًا لَّعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ(45)
اي كساني كه ايمان آورده ايد چون با گروهي برخورد مي كنيد پايداري ورزيد و خدا را بسيار ياد كنيد باشد كه رستگار شويد(45)



صدق الله العلي العظيم