آیات قرآن کریم بصورت صفحه به صفحه..(تفسیر و توضیح)

[soham 313]

صفحه ی 99 از قرآن کریم شامل آیات 3 تا 18 از سوره ی انفال


اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
پناه میبرم به خدا از شر شیطان رانده شده


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان



الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَوٰةَ وَمِمَّا رَزَقْنَٰهُمْ يُنفِقُونَ(3)
همانان كه نماز را به پا مي دارند و از آنچه به ايشان روزي داده ايم انفاق مي كنند(3)



أُو۟لَٰٓئِكَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا لَّهُمْ دَرَجَٰتٌ عِندَ رَبِّهِمْ وَمَغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ(4)
آنان هستند كه حقا مؤمنند براي آنان نزد پروردگارشان درجات و آمرزش و روزي نيكو خواهد بود(4)



كَمَآ أَخْرَجَكَ رَبُّكَ مِنۢ بَيْتِكَ بِالْحَقِّ وَإِنَّ فَرِيقًا مِّنَ الْمُؤْمِنِينَ لَكَٰرِهُونَ(5)
همان گونه كه پروردگارت تو را از خانه ات به حق بيرون آورد و حال آنكه دسته اي از مؤمنان سخت كراهت داشتند(5)



يُجَٰدِلُونَكَ فِي الْحَقِّ بَعْدَمَا تَبَيَّنَ كَأَنَّمَا يُسَاقُونَ إِلَي الْمَوْتِ وَهُمْ يَنظُرُونَ(6)
با تو در باره حق بعد از آنكه روشن گرديد مجادله مي كنند گويي كه آنان را به سوي مرگ مي رانند و ايشان [بدان] مي نگرند(6)



وَإِذْ يَعِدُكُمُ اللَّهُ إِحْدَي الطَّآئِفَتَيْنِ أَنَّهَا لَكُمْ وَتَوَدُّونَ أَنَّ غَيْرَ ذَاتِ الشَّوْكَةِ تَكُونُ لَكُمْ وَيُرِيدُ اللَّهُ أَن يُحِقَّ الْحَقَّ بِكَلِمَٰتِهِ وَيَقْطَعَ دَابِرَ الْكَٰفِرِينَ(7)
و [به ياد آوريد] هنگامي را كه خدا يكي از دو دسته [كاروان تجارتي قريش يا سپاه ابوسفيان] را به شما وعده داد كه از آن شما باشد و شما دوست داشتيد كه دسته بي سلاح براي شما باشد و[لي] خدا مي خواست حق [=اسلام] را با كلمات خود ثابت و كافران را ريشه كن كند(7)



لِيُحِقَّ الْحَقَّ وَيُبْطِلَ الْبَٰطِلَ وَلَوْ كَرِهَ الْمُجْرِمُونَ(8)
تا حق را ثابت و باطل را نابود گرداند هر چند بزهكاران خوش نداشته باشند(8)



إِذْ تَسْتَغِيثُونَ رَبَّكُمْ فَاسْتَجَابَ لَكُمْ أَنِّي مُمِدُّكُم بِأَلْفٍ مِّنَ الْمَلَٰٓئِكَةِ مُرْدِفِينَ(9)
[به ياد آوريد] زماني را كه پروردگار خود را به فرياد مي طلبيديد پس دعاي شما را اجابت كرد كه من شما را با هزار فرشته پياپي ياري خواهم كرد(9)



وَمَا جَعَلَهُ اللَّهُ إِلَّا بُشْرَيٰ وَلِتَطْمَئِنَّ بِهِ قُلُوبُكُمْ وَمَا النَّصْرُ إِلَّا مِنْ عِندِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ(10)
و اين [وعده] را خداوند جز نويدي [براي شما] قرار نداد و تا آنكه دلهاي شما بدان اطمينان يابد و پيروزي جز از نزد خدا نيست كه خدا شكست ناپذير [و] حكيم است(10)



إِذْ يُغَشِّيكُمُ النُّعَاسَ أَمَنَةً مِّنْهُ وَيُنَزِّلُ عَلَيْكُم مِّنَ السَّمَآءِ مَآءً لِّيُطَهِّرَكُم بِهِ وَيُذْهِبَ عَنكُمْ رِجْزَ الشَّيْطَٰنِ وَلِيَرْبِطَ عَلَيٰ قُلُوبِكُمْ وَيُثَبِّتَ بِهِ الْأَقْدَامَ(11)
[به ياد آوريد] هنگامي را كه [خدا] خواب سبك آرامش بخشي كه از جانب او بود بر شما مسلط ساخت و از آسمان باراني بر شما فرو ريزانيد تا شما را با آن پاك گرداند و وسوسه شيطان را از شما بزدايد و دلهايتان را محكم سازد و گامهايتان را بدان استوار دارد(11)



إِذْ يُوحِي رَبُّكَ إِلَي الْمَلَٰٓئِكَةِ أَنِّي مَعَكُمْ فَثَبِّتُوا۟ الَّذِينَ ءَامَنُوا۟ سَأُلْقِي فِي قُلُوبِ الَّذِينَ كَفَرُوا۟ الرُّعْبَ فَاضْرِبُوا۟ فَوْقَ الْأَعْنَاقِ وَاضْرِبُوا۟ مِنْهُمْ كُلَّ بَنَانٍ(12)
هنگامي كه پروردگارت به فرشتگان وحي مي كرد كه من با شما هستم پس كساني را كه ايمان آورده اند ثابت قدم بداريد به زودي در دل كافران وحشت خواهم افكند پس فراز گردنها را بزنيد و همه سرانگشتانشان را قلم كنيد(12)



ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ شَآقُّوا۟ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَمَن يُشَاقِقِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَإِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ(13)
اين [كيفر] بدان سبب است كه آنان با خدا و پيامبر او به مخالفت برخاستند و هر كس با خدا و پيامبر او به مخالفت برخيزد قطعا خدا سخت كيفر است(13)



ذَٰلِكُمْ فَذُوقُوهُ وَأَنَّ لِلْكَٰفِرِينَ عَذَابَ النَّارِ(14)
اين [عذاب دنيا] را بچشيد و [بدانيد كه] براي كافران عذاب آتش خواهد بود(14)



يَٰٓأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُوٓا۟ إِذَا لَقِيتُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا۟ زَحْفًا فَلَا تُوَلُّوهُمُ الْأَدْبَارَ(15)
اي كساني كه ايمان آورده ايد هر گاه [در ميدان نبرد] به كافران برخورد كرديد كه [به سوي شما] روي مي آورند به آنان پشت مكنيد(15)



وَمَن يُوَلِّهِمْ يَوْمَئِذٍ دُبُرَهُ إِلَّا مُتَحَرِّفًا لِّقِتَالٍ أَوْ مُتَحَيِّزًا إِلَيٰ فِئَةٍ فَقَدْ بَآءَ بِغَضَبٍ مِّنَ اللَّهِ وَمَأْوَيٰهُ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ(16)
و هر كه در آن هنگام به آنان پشت كند مگر آنكه [هدفش] كناره گيري براي نبردي [مجدد] يا پيوستن به جمعي [ديگر از همرزمانش] باشد قطعا به خشم خدا گرفتار خواهد شد و جايگاهش دوزخ است و چه بد سرانجامي است(16)



فَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ وَلَٰكِنَّ اللَّهَ قَتَلَهُمْ وَمَا رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْتَ وَلَٰكِنَّ اللَّهَ رَمَيٰ وَلِيُبْلِيَ الْمُؤْمِنِينَ مِنْهُ بَلَآءً حَسَنًا إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ(17)
و شما آنان را نكشتيد بلكه خدا آنان را كشت و چون [ريگ به سوي آنان] افكندي تو نيفكندي بلكه خدا افكند [آري خدا چنين كرد تا كافران را مغلوب كند] و بدين وسيله مؤمنان را به آزمايشي نيكو بيازمايد قطعا خدا شنواي داناست(17)



ذَٰلِكُمْ وَأَنَّ اللَّهَ مُوهِنُ كَيْدِ الْكَٰفِرِينَ(18)
[ماجرا] اين بود و [بدانيد كه] خدا نيرنگ كافران را سست مي گرداند(18)



صدق الله العلي العظيم