آیات قرآن کریم بصورت صفحه به صفحه..(تفسیر و توضیح)

[عبدالله91]

پناه بردن واقعی به خداوند چگونه است؟

منظور از پناه بردن به خدا این نیست که انسان، تنها با زبان به او پناه ببرد؛ بلکه باید با فکر و عقیده و عمل نیز خود را در پناه خدا قرار دهد. از راه ها، برنامه ها، افکار و تبلیغات و مجالس و محافل شیطانی، خود را کنار کشد و در مسیر افکار و تبلیغات رحمانی قرار دهد، وگرنه انسانی که خود را در معرض طوفان آن وسوسه ها قرار داده است، تنها با گفتنِ «أعوذ بالله» به جایی نمی رسد.

چرا در انتهای آیه، دو صفت «سمیع» و «علیم» آمده است؟

ختم آیه به دو صفت «سَمِیعٌ» و «عَلِیمٌ» به این معنا اشاره دارد که استعاذۀ زبانی به تنهایی کافی نیست. گویا خداوند می فرماید: با زبانت به خدا پناه ببر؛ زیرا خداوند، به آنچه درون توست آگاه است.

خلاصه اینکه؛ ذکر لفظی بدون معرفت قلبی، بی فایده است.

پیام های این آیۀ شریفه:

1 . وسوسۀ شیطان، حتمی و دایمی است. حتی از کوچکترین وسوسۀ شیطان نیز نباید غافل شد. باید به خدا پناه برد و خود را تحت عنایت او قرار داد « يَنزَغَنَّكَ ... فَاسْتَعِذْ ».

2 . همۀ انسانها، حتی پیامبران بزرگ نیز برای تخلف از فرمانهای خدا، مورد طمع شیطان هستند « يَنزَغَنَّكَ ...».

3 . هنگام مواجه شدن با وسوسه های شیطان، پناه خوایتن از خدا بهترین راه درمان وسوسه های شیطان است « ... فَاسْتَعِذْ ».

4 . باور به شنوایی و آگاهی گسترۀ خداوند، مایۀ پناه بردن به او برابر وسوسه های شیطان است « إِنَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ ».

برگرفته از کتاب تفسیر همراه