از زاویه دیگه بخوام به این موضوع بپردازم یه صحبت واقعه گرایانه در مورد آینده ایران است. ببینید اقتصاد ما یک اقتصاد متکی به نفت هست و همین موضوع همه رو نگران کرده چون نفت یه روزی بلاخره تمام میشه و تمام شدن نفت همانا و نابود شدن اقتصاد ایران هم همان.
مطمئنا دولت تا اون موقع مجبوره که به تولید ناخالص ملی بیشتر اعتماد و تکیه کنه و همین امر یعنی سرازیر شدن سرمایه ها به سمت تجاری سازی محصولات داخلی.من پیش بینی می کنم که در سال های آتی،تجاری سازی اختراعات در ایران بسیار ساده تر بشه.
در این وضعیت اگر شما اختراعی داشته باشید که تا 20 سال آینده تنها شما حق بهره برداری انحصاری از آن رو داشته باشید پس تزریق آن به جامعه نباید ضرر مالی به شما بزنه و این یک سرمایه گزاری بلند مدت خواهد بود. از طرفی شما هم اکنون که جوانید و در حال درس خوندن،توانایی مدیریت یا فروش اختراع خودتون رو ندارید چون اولا برای تجاری سازی نیاز به سرمایه گذار هست و برای جذب سرمایه گذار باید شرکت اعتبار یا تضمین داشته باشد، طرح شما باید کاملا تکمیل شده باشد و نمونه مهندسی و پیوست فنی کامل داشته باشد و باید مدیریت یک تیم از افرادی رو به عهده بگیرید که معمولا سطح سواد و مدرک بالاتری از شما دارند.
یه جمله ای فکر کنم از ارشمیدس نقل شده که میگه:"اگه میخواید یه مملکت رو از پیشرفت و عدالت ساقط کنین بیسواد ها رو مدیر و با سواد ها رو زیر دست کنین." البته یه جمله دیگه هم تو تجارت هست که میگه :" یه مدیر خوب باید بهترین کارگر شرکت خودش باشه!" خیلی زود میشه فهمید که برای افرادی مثل من و شما هنوز زوده که الان این حجم از مسئولیت رو بخوایم قبول کنیم.
اما در آینده که با تجربه تر و بزرگتر شدیم انجام دادن این کار ها راحت تر و با دردسر کمتری میتونه انجام بگیره. برای فروش اختراع هم باید نفوذ داشته باشید. اصلا خود افشا اختراع در کنفرانس و غیره این مزیت رو برای شما میاره یعنی به شما نفوذ میده تا این فرصت رو داشته باشید که از طریق آشنایی با افراد جدید بتونین ایده یا اختراع خودتون رو بفروشید.
البته تا 20 سال برای این کار وقت خواهید داشت بنابراین حتی اگه اختراع شما فروش نکنه می تونید در آینده به تجاری سازی ایده خودتون امیدوار باشید.








پاسخ با نقل قول


علاقه مندی ها (Bookmarks)