SNIPER: Ghost Warrior 2

[SUB-Z3RO]

قطعاً نسل هفتم را نمی توان دوره ای ایده آل برای عناوین تیراندازی اول-شخصی که تك تیرانداز محور هستند، قلمداد كرد، زیرا این عناوین در نسل حاضر دائماً با درجا زدن و عدم موفقیت همراه بوده اند. هر چه بازی های اول-شخص موفق بوده اند، در مقابل تك تیراندازی ها نسبتاً ضعیف ظاهر شده اند. شواهد و آمار هم نشان داده كه سازندگان بازی های اول-شخص موفقی همچون Call of Duty به مراحل تك تیرانداز محور اهمیت ویژه ای می دهند که در بین آن ها اغلب سكانس های خاطره انگیزی (مانند مرحله BLOOD Brother در MW3 كه قطعاً از خاطره ها نخواهد رفت) هم وجود دارند. مراحل این چنینی در این مجموعه محبوب و یا حتی سری Medal of Honor و... كه اهمیت ویژه ای به بخش های تك تیراندازی داده اند، بسیار هستند. اما این سئوال پیش می آید كه چرا نمی توان یك اكشن مستقل با محوریت تك تیراندازی پیدا كرد كه همچون عناوین ذكر شده موفق باشند؟ در سال 2010 بازی ای منتشر شد كه گامی فراتر در این سبك نهاد. استودیوی City Interactive دست به كاری بزرگ زد كه می توان آن را با اثر Infinity Ward قیاس كرد. نسخه اول Sniper: Ghost Warrior در حالی راهی بازار شد كه مملو از مشكلات ریز و درشت بود، اما اینبار قرار است در سال 2012 ادامه ای بر این عنوان با پیشرفت های شایسته ای عرضه شود. واقعاً باید Sniper: Ghost Warrior 2 را یک بازی حماسی نامید.




پیشرفت های بنیادین و ریشه ای صورت گرفته در این بازی به قدری است كه تمامی تلخی های نسخه قبل را فراموش خواهید کرد. داستانی با روایت حماسی، گرافیكی فوق العاده در مقایسه با نسخه قبلی و گیم پلی ای كه از هر نظر نمایانگر یك جنگ تمام عیار است. دلیل این ادعاها، تنها وجود موتور قدرتمند CryEngine 3 در این نسخه است، در حالیكه عنوان قبلی توسط موتور Chrome Engine 4 ساخته شده بود كه انصافاً مراتع و محیط های جنگلی را با جزئیات و پویا به تصویر كشیده بود. اما نواقص و كمبودهایش به قدری به چشم می آمدند كه لذت بردن از آن طبیعت زیبا را سخت می كردند. در Ghost Warrior 2 دیگر با آن انیمیشن ها و شخصیت های مصنوعی مواجه نخواهیم بود. سازندگان اولین قدم را برای ساخت یك بازی درخور برداشته اند كه آن هم چیزی نیست جز استفاده از موتوری به مراتب قدرتمندتر نسبت به نسخه قبلی كه بیشترین ضربه را بر پیكره آن وارد كرده بود. نتیجه این امر، بهره مندی از محیط ها و مراحل به مراتب گسترده تر و متنوع تر با جزئیاتی باورنكردنی است. مشخصه دیگر این موتور، هوش مصنوعی عالی است كه نمونه اش را كمتر می توان یافت و به هیچ وجه با نسخه قبلی قابل قیاس نیست. اینبار سربازان به راحتی برای هدف قرار گرفتن، صف آرایی نمی كنند و برای یافتن هر هدفی نیاز به چشمانی قوی خواهید داشت تا دشمنان استتار که در انتظار شما هستند را از محیط تشخیص دهید.






امیدوارم تا به اینجا با بنده هم عقیده شده باشید كه این نسخه ادامه ای حماسی برای عنوانی ابتدایی است كه نواقصش به بهترین نحو در این نسخه رفع شده اند. البته تغییرات صورت گرفته تنها به همین جا ختم نمی شوند و همانطور كه گفته شد، این نسخه واقعاً ادامه ای شایسته است كه سعی شده داستان بی محتوی و ضعیف گذشته را به گونه ای حماسی تر روایت كند تا دیگر در جنگل های انبوه به دنبال دلیل برای پیشروی نباشید و تنها با آغاز مرحله ای از بازی برای پیشروی ترغیب شوید. برای نگارش داستانی حماسی از فیلم ها، داستان و خاطراتی مناسب و مطابق با حال هوای بازی استفاده شده كه اثرات آن ها در طراحی مراحل بازی به وضوح قابل مشاهده هستند. داستان در این نسخه به تخیلات و مكان های خیالی ختم نمی شود، بلكه ریشه در تاریخ دارد. دهه 90 میلادی روایتگر ماجراها و اتفاقات فراوانی است كه در غالب این بازی به آن خواهیم رسید. 1993 میلادی سالی پر از خون برای بوسنی بود. شخصیت اصلی بازی، کاپیتان کول اندرسون (Cole Anderson) از افراد نیروی دریایی است که در غالب گروهی دو نفره عازم صربستان می شود تا طبق طبیعت یك تك تیرانداز دست به خرابكاری و ترورهای مخفیانه بزند و در نهایت باعث پیروزی كشورش در مقابل مهاجمان شود. در این بین، قهرمانان ما عازم مناطقی خواهند شد كه حتی زنده ماندن در آنجا هم تقریباً غیر ممکن است.





مناطق جنگلی، كوهستانی و همچنین مناطق سرد قطب جنوب خود حاكی از این هستند كه مسیری بسیار دشوار پیش روی شما قرار گرفته است. وجود اندرسون در Ghost Warrior 2 خود به خود ارتباط هایی میان داستان این بازی با نسخه قبل به وجود می آورد كه هنوز به آن پرداخته نشده و قطعاً این امر به خود مخاطب واگذار شده است. تا به اینجای كار، سازندگان دومین قدم را برای رسیدن به استانداردها برداشته اند كه سرپوشی پررنگ بر داستان مضحك و ابتدایی قسمت اول گذاشته و به داستانی حماسی و واقعی پرداخته اند كه ریشه در تاریخ دارد، نه در تخیل. اصلی ترین بخشی كه یك اكشن تك تیراندازی را از یك تیراندازی اول-شخص متمایز می سازد، گیم پلی منحصر به فرد آن است كه خوشبختانه اینبار سازندگان بهتر از گذشته به این امر واقف بوده اند. به همین دلیل پیشرفت های حاصل شده، چشمگیر هستند. پایه و اساس Ghost Warrior 2 بر مبنای حركات مخفیانه و انجام حركات مخرب و بجا گذاشتن كمترین اطلاعات و مهمات ممكن است. طراحی مراحلی كه باید از Sniper Rifle در آن ها استفاده كنید به قدری طبیعی كار شده كه احساس یك تك تیرانداز بودن در شما تداعی می شود. تمامی عوامل فیریكی و طبیعی از میزان فاصله تا هدف و زمان شلیك تا مسیر وزیدن باد و یا حتی فشار هوا و تنفس، همه و همه در امر شلیك با این اسلحه دخالت دارند.





از زمانی كه گلوله شلیك می شود تا زمانی كه قرار است به هدف برسد، عوامل زیادی دخیل هستند. پس قرار نیست هر شلیكی به هدف بخورد و از حالا باید با این مشكل واقعی كنار بیایید. پیشرفت دیگر بازی، تنوع بالای اسلحه ها بر خلاف نسخه قبلی است كه شما را تنها به Sniper Rifle محدود نمی كند و این امكان را دارید كه حتی با استفاده از سلاح سرد، دشمنان را از بین ببرید. همچنین لازم به ذكر است كه هم گروهی شما در بخش هایی از مراحل، نقش پررنگی خواهد داشت. به طوری كه انجام اهداف به او وابسته خواهد بود. یكی دیگر از بخش هایی كه به بازی اضافه شده، امكان علامت گذاری دشمنان و نابودسازی در دم آن ها است كه امروزه به بسیاری عناوین دیگر هم سرایت كرده است. این فاكتور در یكی از مراحلی كه به نمایش درآمد، بسیار كاربردی به نظر می رسید. همچنین بر بالای هر دشمن نقطه ای قرمز رنگ وجود دارد كه بهتر است مبنای هدف گیری برای از پا انداختن دشمنانی كه مدام در حال جابجایی و پناه گرفتن هستند، باشد. از دیگر ابزار تك تیرانداز، یك دوربین دید در شب است كه شناسایی دشمنان را در تاریکی آسانتر می کند و آن ها را با وجود حرارتشان از محیط متمایز می سازد كه هنوز اطلاعات زیادی از كاربردهای این دوربین اعلام نشده، اما بارها نظیرش را در عناوین دیگر دیده ایم. صحنه های سینمایی ای كه به جان بسیاری از بازی های اكشن افتاده، از این عنوان هم غافل نشده و جای خود را در این سبك هم باز كرده اند.





در نهایت، تصمیم با شما خواهد بود كه دریایی از خون راه بیندازید و یا اینكه بدون كشتن حتی یك دشمن به هدف رسیده و موجب خسارت شوید. دشمنانی كه تنها به سربازان محدود نمی شوند و گاه در غالب Bossها ظاهر می شوند. تمامی مراحل موجود در بازی شما را به چالش خواهند كشید و دیگر مانند گذشته ابتدایی و آسان نخواهند بود. گفتنی است که در كنار بخش تك نفره، بخش چندنفره آنلاین مفصلی هم برای Ghost Warrior در نظر گرفته شده كه از مدها و بخش های متنوعی بهره خواهد برد. آخرین قدمی كه سازندگان در راستای بهتر شدن این نسخه برداشته اند، مربوط به موزیك و صدای این بازی می شود كه باید مطابق با بخش های دیگر آن باشد. عنوانی حماسی، موزیكی حماسی هم می طلبد كه با تك تك مراحل همخوانی داشته باشد. چه هنگامی كه مخفیانه و بی سر و صدا پیشروی می كنید و چه هنگام درگیری های نفس گیر و هیجان انگیز كه بنده این نوید را به شما می دهم كه در این نسخه همه قطعات سمفونی، هارمونی عجیبی با بازی خواهند داشت. آهنگ های مهیجی كه باعث ترشح آدرنالین می شوند و هیجان بازی را بالا می برند و یا قطعاتی كه شما را به آرامش و مخفی-کاری دعوت می كنند، هر دو مطابق با نحوه پیشروی در بازی ساخته شده اند. همچنین صدگذاری اسلحه ها و افكت های افنجار، همه از روی مدل های واقعی خود شبیه سازی شده اند. صدای هیچ اسلحه ای برای شما تكراری نخواهد بود و در جنگلی پویا و زنده كه در آن اكوسیستم حاكم است، از هر گوشه و كنار صدایی شنیده می شود. نباید این نكته را در نظر گرفت كه گروهی این تغییرات را در بازی اعمال كرده اند كه در سال 2010 عنوانی پر از نقص را راهی بازار كرده بودند، اما باید دید که آیا همه چیز در زمان انتشار بازی هم همانطور زیبا جلوه خواهد كرد یا خیر؟





نویسنده: علی رضایی
www.pardisgame.net

[SUB-Z3RO]

یكی از اسلحه های محبوب و بسیار كارآمد برای از بین بردن دشمنان از فواصل دور، سلاح تک تیرانداز (Sniper Rifle) است كه به جرأت می توان گفت زوج مكمل Assault Rifle در بسیاری از عناوین بزرگ تیراندازی اول-شخص به حساب می آید. هر چند كه بازی های FPS با محوریت تك تیراندازی نتوانسته اند در حد و اندازه های دیگر عناوین این سبک بدرخشند، اما همین مجموعه های بسیار محبوبی چون Call of Duty سهم زیادی از موفقیت خود را مدیون مراحل تك تیراندازی هستند.

البته در این نسل بازی های تك تیراندازی به بلوغ رسیده اند و عناوین كاملاً جدیدی خودنمایی كرده اند. در این بین نام سری Sniper: Ghost Warrior‌ بیش از سایرین می درخشد. اولین نسخه از آن در سال 2009، با وجود فروش حدوداً 2 میلیون نسخه ای، پر از ایرادها و نواقص ریز و درشت بود. شاید دلیل عمده استقبال از نسخه اول این بازی، نبود عنوانی پر زرق و برق در سبك تك تیر اندازی تا آن زمان بود. به هر حال بازی ساخته شده توسط City Interactive كه به محبوبیت و جایگاه مناسبی رسیده بود، توانست به فروش مناسبی برسد و راه را برای نسخه های بعدی هموار كند. به هر حال 2 Sniper: Ghost Warrior با وعده ها و تغییرات بسیار برای تكامل، مدتی است که راهی بازار شده كه باید دید آیا حرف های سازندگان تنها یك شعار بوده یا واقعاً در بازی اعمال شده اند؟




داستان از مشكلات عمده نسخه اول، نبود داستانی منسجم و منطقی بود كه به صورت پراكنده روایت می شد. داستان GW2 را می توان ادامه ای بر قسمت اول دانست كه مستقل روایت می شود. بازی درگیری های خونین دو كشور بوسنی و صربستان را در سال 1993 روایت می كند كه بر خلاف نسخه اول، جنبه تاریخی و واقعی دارد. كاپیتان کدی اندرسون (Cody Anderson) كه از تفنگداران نیروی دریایی به شمار می آید، به همراه هم قطارانی همچون مداکس (Maddox) وظیفه دارد تا با نفوذ به تشكیلات نیروی های متخاصم صرب، دست به انجام عملیات های مخفیانه بزند. اهدافی مانند یافتن و ترور شخصیت های سیاسی و تأثیرگذار صربستانی و همچنین نابودسازی قسمت هایی از تشكیلات آن ها كه شباهت غیر قابل انكاری به برخی از فیلم های سینمایی در این ژانر دارد. ماجراهای بازی در مناطق و كشورهای كوناگونی (از مناطق سردسیر كوهستانی در هیمالیا گرفته تا جنگل های انبوه و متراكم آمریكای جنوبی) جریان دارد. باید اعتراف كرد كه ادعاهای سازندگان مبنی بر وجود داستانی به مراتب قوی تر و روایتی جذاب تر تا حدودی انجام شده است.




گرافیك GW1 بر پایه موتور Chrome Engine 4 ساخته شده بود كه نقاط ضعف و قوت بسیاری داشت. قدرت این موتور در به تصویر كشیدن جنگل های انبوه و متراكم با جزئیات خوب بود، اما جنگل های پر از شاخه و برگ و ویژگی هایی از این قبیل تنها ظواهر كار بودند، زیرا در كنار آن ها مشكلات عدیده و آزاردهنده ای هم وجود داشتند كه لذت زیبایی های نامبرده شده را به حداقل می رساندند. به همین دلیل و برای پرهیز از تكرار مشكلات گذشته، سازندگان بازی در یك اقدام تحسین برانگیز دست دوستی به سوی Crytek دراز كرده و از موتور قدرتمند آن ها برای ساخت GW2 استفاده كرده اند.

اولین خاصیت CryEngine 3 که در همان اوایل بازی شما را جذب می كند، طراحی محیط و مناطقی به مراتب گسترده تر و بازتر به همراه جزئیات بیشتر از قبل است كه دست بازیكن را برای پیشروی باز می گذارد. گرافیك زیباتر و تكنیكی تر از قبل شده، اما به هیچ وجه Crysis نیست و نباید این دو بازی را صرفاً به خاطر بهره گیری از موتوری یكسان در بخش گرافیكی مقایسه كنید. برای پی بردن به پیشرفت های حاصل شده در این زمینه، باید این بازی را با نسخه قبلی اش مقایسه كرد. رنگ بندی پر طراوت و فانتزی محیط، به ویژه جنگل ها بسیار چشم نواز هستند. تركیب صخره ها با درختان بسیار ماهرانه انجام شده است. نورپردازی با ظرافت كار شده و در بیشتر محیط های بازی صحنه های زیبایی به وجود می آورد.




تمامی اجسام درون محیط دارای فیزیك و سایه زنی هستند و به لطف استفاده از این موتور پر قدرت، این امر ماهرانه صورت گرفته است. كیفیت بافت ها در حد مناسبی است و بازی دارای Draw to Distanceهای پر عمقی است. همچنین وجود چرخه روز و شب هم از ویژگی های این نسخه به شمار می آید. انیمیشن های بازی از تكنولوژی Motion Blur بهره می برند، اما متأسفانه وقتی به نرخ فریم و سرعت اجرای بازی می رسیم، دیگر نمی توان از واژه هایی همچون عالی و حیرت آور استفاده كرد، زیرا در این بخش دقیقاً با همان مشكلاتی كه پیش از این در Crysis 3‌ روبرو بودیم، مواجه می شویم.

قطعاً در نسل بعدی كنسول ها نمایش های بهتری از ‍CE3‌ شاهد خواهیم بود، زیرا این موتور متعلق به نسل بعد است. از مشكلات آزار دهنده نسخه قبلی، هوش مصنوعی ضعیف بازی بود كه خوشبختانه در GW2 تا حدودی رفع شده، اما گاهی متناقض عمل می كند. برخی دشمنان كه اصلاً پناه نمی گیرند و خود را سیبل گلوله ها می كنند و دسته دیگری كه مخفی می شوند، معمولاً بخش عمده بدنشان بیرون می ماند! طراحی شخصیت ها و مدل ها در حد و اندازه خوبی است، اما در این زمینه برای دشمنان كم كاری شده و علاوه بر آنكه از مدل های كمی بهره می برند، برای طراحی آنان مانند شخصیت های اصلی زمان گذاشته نشده است. در نهایت، باید به وجود باگ های متعدد در بازی اشاره كرد كه گاه تحمل آن را سخت می كنند.




موسیقی/صداگذاری این بخش را می توان پاشنه آشیل عناوین مخفی-كاری دانست. عدم توجه به حساسیت ها و تأثیراتی كه موزیك و صدا در چنین بازی هایی، می تواند باعث نابودی آن شود. خوشبختانه City Interactive بر اهمیت های این بخش واقف بوده و عنوان مناسبی را در این زمینه راهی بازار كرده است. صداگذاری بر محیط ها و صداپیشگی شخصیت ها در بازی قبلی یكی از ضعیف ترین بخش های آن محسوب می شد، اما GW2 این اتفاق تكرار نشده و برای صداپیشگی شخصیت ها از افراد ماهری استفاده شده است. برای افكت های صوتی اسلحه ها از مدل های واقعی آن ها الگوبرداری شده كه تفاوت میان نوع اسلحه ها حتی از طریق صدای شلیك آن ها ملموس است.

سایر افكت های صوتی مانند صدای افنجارها یا حتی وسایل و اداوت جنگی موجود در بازی هم حس و حال یك میدان جنگ را به مخاطب القاء می كنند. برای این بازی از قطعات زیاد با تم های متنوعی استفاده شده است. نوع تم موزیكی كه در مراحل آسیای شرقی و كوه های هیمالیا پخش می شود، با قسمت هایی دیگر بازی تفاوت دارد. موزیك را می توان قسمتی از گیم پلی در این بازی قلمداد كرد، زیرا كاملاً در آن حل شده است. هنگام درگیری و شناسایی در محیط توسط دشمنان، ریتم تند و بازی باعث ترشح آدرنالین و بالا رفتن هیجان می شود و برعكس، به هنگام مخفی-كاری كاملاً شما را به آرامش دعوت می كند.




گیم پلی بسیاری از منتقدین و مخاطبان، وجود بیش از حد و افراطی المان های اكشن در GW1 را وصله های ناجور می دانستند و از آنجایی كه سازندگان بازی به توصیه های دوستداران بازی گوش داده اند، باید بگویم که تمامی نکات مذكور را در GW2‌ ناكارآمد جلوه داده اند. البته فاکتورهای اكشن بطور كلی حذف نشده اند، اما دست مخاطب برای استفاده از آن ها بسیار بسته شده است. شخصیت اصلی قابلیت استفاده از یك Handgun را در كنار اسلحه Sniper Rifle خود دارد، اما از آنجایی كه هوش مصنوعی دشمنان بهبود یافته و تعداد آن ها به سرعت در محیط بالا می رود، هر بازیكنی ترجیح می دهد تا بازی را به صورت مخفیانه و بدون سر و صدا پیش ببرد.

حتی می توان گفت که عدم استفاده از نوار سلامت خودكار كه این روزها به یكی از اجزای كلیدی بازی های اكشن تیراندازی تبدیل شده، در همین راستا صورت گرفته است. با تمامی این تفاسیر، GW2‌ را می توان یك عنوان مخفی-كاری خالص دانست كه از شاخص های اكشن نسخه اول پرهیز كرده، اما آن ها را به صورت كامل حذف نكرده است. تمامی عوامل طبیعی و محیطی در چگونگی شلیك شما دخالت دارند. قبل از شلیك گلوله، تعداد نفس ها در ثانیه، ضربان قلب و یا حتی میزان فاصله هدف تا شما و بعد از شلیك، سرعت و جهت وزش باد و یا حتی باران در رسیدن یا نرسیدن یك گلوله با هدف دخیل هستند. امكانات و ابزار كاملی در اختیار بازیكن قرار دارند. یك دوربین حرارتی و دید در شب و همچنین یك دوربین برای دید زدن فواصل دور در حالت طبیعی برای یك تک تیرانداز بسیار مفید هستند. در بازی 6 نوع Sniper Rifle و 3 اسلحه Assault Rifles و Heavy Machine Guns و انواع دیگری وجود دارند.




برای اولین بار قابلیت راندن وسایل نقلیه و استفاده از آن ها برای جابجایی در محیط به این بازی اضافه شده است. در خلال بازی، همین وسایل نقلیه و اداوات جنگی همچون تانك ها و هلیكوپترها نقش Bossهای بازی را ایفا می كنند. مانند بسیاری از عناوین روز یک سری لحظه های هیجان انگیز QTE نیز در بازی وجود دارند كه معمولاً در درگیری های تن به تن محدود می شوند. GW2 بخش چندنفره آنلاین هم دارد. مدها و محیط های این بخش بسیار متنوع تر از قبل شده اند و هسته اصلی آن، كمین كردن و هدف گیری های مخفیانه بین رقیبان را تشكیل می دهد.




نتیجه گیری GW2 را می توان سرپوشی بر مشكلات آزار دهنده نسخه اول دانست كه تنها توانسته آن ها را برطرف كند و بجز یكی دو مورد جزئی، نکته جدیدی به همراه ندارد.



www.pardisgame.net

[سپهر نوروزی]

ممنون