رائه الگويي نظري جهت تعيين عرصه اختيارات سياست و اداره

[نارون1]

چکیده:

از آغاز رشته اداره امور عمومی یکی از مباحث اساسی،‏ یافتن محدوده مناسب اختیارات بوروکرات‎ها در یک حکومت دموکراتیک بوده است. پژوهش‎های معاصر برروی این موضوع،‏ منجر به ظهور دو دسته نظریه شده است. دسته اول،‏ نظریه‎های کنترل سیاسی بوروکراسی و دسته دوم «نظریه‎های سیاست‎های بوروکراتیک هستند. پژوهش مقابل تلاشی نظری است و در زمره پژوهش‎هاي تحقيق و توسعه بنيان‎هاي نظري روابط سياست ـ اداره محسوب مي‎شود.

هدف اين مقاله طراحي یک الگوی منعطف ازروابط سیاسی ـ اداری است و يافته‎هاي بدست آمده،‏ طبقه‎بندی نوینی از ویژگی‎های محتوایی و زمینه‎ای مسئله عمومی (متغیر مستقل) ارائه مي‎دهد كه بر نحوه انتخاب عرصه اداره ـ سياست (متغیر وابسته كه شامل ابعاد كنشگر،‏ کنش سیاسی ـ اداری و مكانيسم كنش است) تأثير می‎گذارد. ویژگی‎های کنش سیاسی و اداری نیز در قالب سه مؤلفه ارزشی،‏ رفتاری و ساختاری طبقه‎بندی می‎گردد درنهایت تلاش می‎شود میزان اختیارات و قلمرو روابط سیاست ـ اداره،‏ در قالب متغیرهای تأثيرگذار در هر عرصه تبیین گردد.آنچه که در مقاله حاضر اهمیت دارد،‏

بیان این موضوع است که اگرچه مرزبندی‎های دقیق و از پیش تعیین شده بین اداره وسیاست،‏ کارتحلیل را آسان می‎نماید،‏ اما دو مسئله اساسی پیش می‎آید،‏ اول آنکه،‏ به لحاظ نظری پیچیدگی‎ها و روابط پنهان میان این دو پدیده نادیده انگاشته می‎شود. و دوم آنکه،‏ در دنیای واقعی سیاستمداران و بوروکرات‎ها با انبوهی از شرایط متغیر و پیچیده مواجه‎اند که انتخاب نوع رفتار و تعیین میزان اختیارات آنان را به چالش می‎کشد.

فصلنامه مديريت دولتي

نویسنده: ندا نفری