صفحه ی 67 از قرآن کریم شامل آیات 69 تا 81 از سوره ی مائده
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
پناه میبرم به خدا از شر شیطان رانده شده
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
إِنَّ الَّذِينَ ءَامَنُوا۟ وَالَّذِينَ هَادُوا۟ وَالصَّٰبُِٔونَ وَالنَّصَٰرَيٰ مَنْ ءَامَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْءَاخِرِ وَعَمِلَ صَٰلِحًا فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ(69)
كساني كه ايمان آورده و كساني كه يهودي و صابئي و مسيحي اند هر كس به خدا و روز بازپسين ايمان آورد و كار نيكو كند پس نه بيمي بر ايشان است و نه اندوهگين خواهند شد(69)
لَقَدْ أَخَذْنَا مِيثَٰقَ بَنِيٓ إِسْرَٰٓءِيلَ وَأَرْسَلْنَآ إِلَيْهِمْ رُسُلًا كُلَّمَا جَآءَهُمْ رَسُولٌۢ بِمَا لَا تَهْوَيٰٓ أَنفُسُهُمْ فَرِيقًا كَذَّبُوا۟ وَفَرِيقًا يَقْتُلُونَ(70)
ما از فرزندان اسرائيل سخت پيمان گرفتيم و به سويشان پيامبراني روانه كرديم هر بار پيامبري چيزي بر خلاف دلخواهشان برايشان آورد گروهي را تكذيب مي كردند و گروهي را مي كشتند(70)
وَحَسِبُوٓا۟ أَلَّا تَكُونَ فِتْنَةٌ فَعَمُوا۟ وَصَمُّوا۟ ثُمَّ تَابَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ ثُمَّ عَمُوا۟ وَصَمُّوا۟ كَثِيرٌ مِّنْهُمْ وَاللَّهُ بَصِيرٌۢ بِمَا يَعْمَلُونَ(71)
و پنداشتند كيفري در كار نيست پس كور و كر شدند سپس خدا توبه آنان را پذيرفت باز بسياري از ايشان كور و كر شدند و خدا به آنچه انجام مي دهند بيناست(71)
لَقَدْ كَفَرَ الَّذِينَ قَالُوٓا۟ إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْمَسِيحُ ابْنُ مَرْيَمَ وَقَالَ الْمَسِيحُ يَٰبَنِيٓ إِسْرَٰٓءِيلَ اعْبُدُوا۟ اللَّهَ رَبِّي وَرَبَّكُمْ إِنَّهُ مَن يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَيْهِ الْجَنَّةَ وَمَأْوَيٰهُ النَّارُ وَمَا لِلظَّٰلِمِينَ مِنْ أَنصَارٍ(72)
كساني كه گفتند خدا همان مسيح پسر مريم است قطعا كافر شده اند و حال آنكه مسيح مي گفت اي فرزندان اسرائيل پروردگار من و پروردگار خودتان را بپرستيد كه هر كس به خدا شرك آورد قطعا خدا بهشت را بر او حرام ساخته و جايگاهش آتش است و براي ستمكاران ياوراني نيست(72)
لَّقَدْ كَفَرَ الَّذِينَ قَالُوٓا۟ إِنَّ اللَّهَ ثَالِثُ ثَلَٰثَةٍ وَمَا مِنْ إِلَٰهٍ إِلَّآ إِلَٰهٌ وَٰحِدٌ وَإِن لَّمْ يَنتَهُوا۟ عَمَّا يَقُولُونَ لَيَمَسَّنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا۟ مِنْهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ(73)
كساني كه [به تثليث قائل شده و] گفتند خدا سومين [شخص از] سه [شخص يا سه اقنوم] است قطعا كافر شده اند و حال آنكه هيچ معبودي جز خداي يكتا نيست و اگر از آنچه مي گويند باز نايستند به كافران ايشان عذابي دردناك خواهد رسيد(73)
أَفَلَا يَتُوبُونَ إِلَي اللَّهِ وَيَسْتَغْفِرُونَهُ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ(74)
چرا به درگاه خدا توبه نمي كنند و از وي آمرزش نمي خواهند و خدا آمرزنده مهربان است(74)
مَّا الْمَسِيحُ ابْنُ مَرْيَمَ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِ الرُّسُلُ وَأُمُّهُ صِدِّيقَةٌ كَانَا يَأْكُلَانِ الطَّعَامَ انظُرْ كَيْفَ نُبَيِّنُ لَهُمُ الْءَايَٰتِ ثُمَّ انظُرْ أَنَّيٰ يُؤْفَكُونَ(75)
مسيح پسر مريم جز پيامبري نبود كه پيش از او [نيز] پيامبراني آمده بودند و مادرش زني بسيار راستگو بود هر دو غذا مي خوردند بنگر چگونه آيات [خود] را براي آنان توضيح مي دهيم سپس ببين چگونه [از حقيقت] دور مي افتند(75)
قُلْ أَتَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَمْلِكُ لَكُمْ ضَرًّا وَلَا نَفْعًا وَاللَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ(76)
بگو آيا غير از خدا چيزي را كه اختيار زيان و سود شما را ندارد مي پرستيد و حال آنكه خداوند شنواي داناست(76)
قُلْ يَٰٓأَهْلَ الْكِتَٰبِ لَا تَغْلُوا۟ فِي دِينِكُمْ غَيْرَ الْحَقِّ وَلَا تَتَّبِعُوٓا۟ أَهْوَآءَ قَوْمٍ قَدْ ضَلُّوا۟ مِن قَبْلُ وَأَضَلُّوا۟ كَثِيرًا وَضَلُّوا۟ عَن سَوَآءِ السَّبِيلِ(77)
بگو اي اهل كتاب در دين خود بناحق گزافه گويي نكنيد و از پي هوسهاي گروهي كه پيش از اين گمراه گشتند و بسياري [از مردم] را گمراه كردند و [خود] از راه راست منحرف شدند نرويد(77)
لُعِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا۟ مِنۢ بَنِيٓ إِسْرَٰٓءِيلَ عَلَيٰ لِسَانِ دَاوُۥدَ وَعِيسَي ابْنِ مَرْيَمَ ذَٰلِكَ بِمَا عَصَوا۟ وَّكَانُوا۟ يَعْتَدُونَ(78)
از ميان فرزندان اسرائيل آنان كه كفر ورزيدند به زبان داوود و عيسي بن مريم مورد لعنت قرار گرفتند اين [كيفر] به خاطر آن بود كه عصيان ورزيده و [از فرمان خدا] تجاوز مي كردند(78)
كَانُوا۟ لَا يَتَنَاهَوْنَ عَن مُّنكَرٍ فَعَلُوهُ لَبِئْسَ مَا كَانُوا۟ يَفْعَلُونَ(79)
[و] از كار زشتي كه آن را مرتكب مي شدند يكديگر را بازنمي داشتند راستي چه بد بود آنچه مي كردند(79)
تَرَيٰ كَثِيرًا مِّنْهُمْ يَتَوَلَّوْنَ الَّذِينَ كَفَرُوا۟ لَبِئْسَ مَا قَدَّمَتْ لَهُمْ أَنفُسُهُمْ أَن سَخِطَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَفِي الْعَذَابِ هُمْ خَٰلِدُونَ(80)
بسياري از آنان را مي بيني كه با كساني كه كفر ورزيده اند دوستي مي كنند راستي چه زشت است آنچه براي خود پيش فرستادند كه [در نتيجه] خدا بر ايشان خشم گرفت و پيوسته در عذاب مي مانند(80)
وَلَوْ كَانُوا۟ يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالنَّبِيِّ وَمَآ أُنزِلَ إِلَيْهِ مَا اتَّخَذُوهُمْ أَوْلِيَآءَ وَلَٰكِنَّ كَثِيرًا مِّنْهُمْ فَٰسِقُونَ(81)
و اگر به خدا و پيامبر و آنچه كه به سوي او فرود آمده ايمان مي آوردند آنان را به دوستي نمي گرفتند ليكن بسياري از ايشان نافرمانند(81)
صدق الله العلي العظيم





پاسخ با نقل قول


علاقه مندی ها (Bookmarks)