خدای متعال در آیه 21 سوره سجده در مورد مجازات مجرمین می فرماید: (وَ لَنُذِيقَنَّهُمْ مِنَ الْعَذابِ الْأَدْنى دُونَ الْعَذابِ الْأَكْبَرِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ) یعنی "ما آنها را از عذاب نزديك اين دنيا قبل از عذاب بزرگ آخرت مى چشانيم، شايد بيدار شوند و باز گردند".
عذابهاى دنيوى مصائبى است كه در دنيا به انسان مى رسد در اثر معاصى و كفر و شرك كه مى فرمايد: وَ ما أَصابَكُمْ مِنْ مُصِيبَةٍ فَبِما كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ وَ يَعْفُوا عَنْ كَثِيرٍ1 و آثار معاصى و كفر و شرك در دنيا بسيار است تقريبا بالغ بر ده اثر است: ضعف ايمان، سياهى قلب، قساوت قلب، تسلط شيطان و هواى نفس، بعد از رحمت، سلب نعم، نزول بلاء، كوتاهى عمر، نيامدن باران، قحطى، گرانى، تسلط ظالم، فقر و اضطراب و در هم خوردن امور و ضيق معيشت و غير اينها.
در مورد عبارت "دُونَ الْعَذابِ الْأَكْبَرِ " مرحوم طیب می فرماید: مراد عذاب آن عالم است از حين موت، از قبیل سختى جان دادن، عذاب قبر، فشار قبر، عذاب عالم برزخ تا قيامت، صورت سياه به صورت حيوانات، نامه به دست چپ، و ...
1.شورى آيه 30
2.أطيب البيان في تفسير القرآن، ج10، ص: 46
علاقه مندی ها (Bookmarks)