بخشی از سخنان امام علی ع بعد از وفات حضرت زهرا ص
ایا برای طول عمر راهی است؟
در حالی که من هستم واین مرگ که تغییر نمی کند
اگر من به مرگ یقین داشته باشم هر ارزویی جز مرگ ارزوی دراز است
می بینم که بلایای دنیا بر من زیاد وارد می شود وهمنشین دنیا تا زمان مرگ گرفتار است
گوینده ای در باب فراق مثالی گفته است که من ان را در این روز_که روز فراق محبوب من است_می گویم
در هر وصلتی که میان دو محبوب به وجود می اید فراقی هست و هر مصیبتی بعد از فراق و جدایی اندک است
و جدایی و فراق فاطمه ص از من بعد از فراق احمد ص دلیلی است بران که هیچ محبوبی_ در این دنیا_ماندنی نیست
چگونه بعد از فقدان انان در این دنیا زندگی کنم که به جان تو سوگند این مصیبتی است که هیچ راه در مانی ندارد
ایا از خاطرم خواهد رفت و فراموش خواهد شد؟
و بعد از محبوبم محبوب دیگری جانشینش خواهد شد؟
نه دلتنگی و غم دوست من است و نه ان که بعد از غیبتم کسی جز من او را راضی کند
بلکه دوست من کسی است که وصالش دایمی باشد و اسرار و امور مرا در قلبش حفظ نماید
اگر روزی زندگی را ترک گفتی بدان که گریه گریه کنندگان بسیار کم است.
هر جوانی دوست دارد که محبوبش نمیرد و حال ان که خواسته ان عملی نیست.
مصیبت مال و فقدان ان بزرگ نیست ولی مصیبت فقدان دوستان عزیز عظیم است
برای همین است که پهلوی من در هییچ بستری ارامش نمی یابد ان هم در حالی که قلبم از حرارت فراق عطشناک است.
منبع:جلائ العیون علامه مجلسی
علاقه مندی ها (Bookmarks)