آقا اجازه ... ؟؟؟

[مهندس نوجوان]

تو در تصورات من ردایی سبز می پوشی و شالی از عطر یاس بر دوش داری ...


میدانی که گل های نرگس در حسرت دیدار تو پژمرده می شوند ؟

می دانی که آسمان از غم دوریت هرشب برما می گرید ؟


می دانی و نمی ایی ؟

بیا ، و ما را مثل نیلوفری از مرداب زندگی مان بیرون بکش ، دستان رنجورمان را در میان دستان پر امیدت بفشار و بر زندگی بی فروغمان نور ایمان ببخش ...

امید به وجودت در وجودم جاریست و همین مرا به زندگی امید وار کرده است ...

تا به کی با یادت زنده بمانم ؟ بیا تا با وجودت استوار بمانم ...

تا به کی آوای انتظار بر لبهایم سکوت سنگین دلتنگی ها را بشکند ؟ بیا تا ضربان زندگی ام را فدایت کنم ...

بیا تا از زندگی سرشار شوم ...


ای تار و پود زندگی من ، بیا تا عاشقانه وجود ناچیزم را فدایت کنم و خالصانه در رکابت جان بسپارم ...

ای نشانه ایمان و ایثار ، سوار بر نسیم بتاز و بیااا...
اللهم عجل لولیک الفرج