مشكلات توسعه مدارس هوشمند در ايران

[سمیه نجفی]

هرچند توسعه مدارس مجازي و هوشمند درسالهاي اخير دردستور كار مسئولين قرار گرفته ولي مشكلاتي وجود دارد كه مانع توسعه همه جانبه آن مي گردد مهمترين مشكلات پيش روي توسعه مدارس هوشمند در كشور را مي توان به شرح ذيل دسته بندي كرد:

- نبود قوانين و مقررات مورد نياز در وزارت آموزش و پرورش يكي از اين مشكلات مي باشد باتوجه به اينكه در مدارس هوشمند ، كنترل ، نظارت و ارزشيابي مبتني بر فن آوري رايانه بوده و به صورت هوشمند انجام مي شود ، بستري هاي قانوني مورد نياز اين مدارس با مدارس سنتي متفاوت است(صادقی مقدم،1387).نبود مقررات در اين زمينه باعث ايجا مشكلات متعدد در مدرسه هوشمند شده است.بعنوان مثال معلم خود را براي ايجاد محتواي درس چندرسانه اي موظف نمي داند و اگر هم معلمي با علاقه شخصي محتواي درسي را تهيه كند محل قانوني براي پرداخت و جبران مالي وجود ندارد.

- ساختار و تشكيلات مدارس ايران كلا سنتي است و درآن فن آوري اطلاعات جايگاهي ندارد. توجه به اين نكته كه فن آوري اطلاعات در مدارس هوشمند نقش كليدي و تعيين كننده دارد(جلالی، 1388)، لزوم تناسب ساختار و تشكيلات مدارس كشور را با فن آوري اطلاعات مشخص مي سازد.

باورهاي فرهنگي جامعه ما بويژه اولياي دانش آموزان نيز يكي از موانع بزرگ در مسير طرح مدارس هوشمند ا. هنوز با توجه به گذشت چندين دهه از توليد اينگونه فناوري ها متاسفانه فرهنگ استفاده از آن چندان رونق نيافته و مقاومت هاي زيادي در اين مسير وجود دارد و در بسياري از خانواده ها تلقي نادرستي از اين مقوله موجب شده تا اين تكنولوژي به عنوان يك نامحرم فرض شود و از ورود تجهيزات الكترونيكي به منزل خودداري شود لذا فرزندان چنين خانواده يي سخت با مشكل مواجه خواهند شد .

- متاسفانه علي رغم پيشرفت قابل توجه اين علم در دنيا به دلايل محدودي هنوز شبكه هاي ارتباطي كشور بسيار نامناسب است و برقراري تعاملات اينترنتي مخابراتي چندان آسان نيست(جلالی، 1388) . خطوط عادي تلفن جوابگوي نيازمندان نبوده و مشكلات اين سيستم انگيزه كاري را از افراد سلب مي كند ، بنابراين مسوولان مربوطه مي بايست چاره يي اساسي براي رفع اين معضل بينديشند .

- مشكل اقتصادي بسياري از خانواده ها براي تامين حداقل يك دستگاه كامپيوتر يكي از مهمترين موانع موجود در مسير موفقيت مدارس هوشمند است و اين مساله زماني بيشتر محسوس خواهد بود كه مدارس هوشمند در مناطق مختلف تعميم داده شود چون، در حال حاضر حتي درصد قابل توجهي از دانش آموزان مناطق برخوردار نيز امكان تهيه كامپيوتر در منزل را ندارند

نتيجه گيري:
با توجه به عصر پرشتاب اطلاعات و ارتباطات ، مهمترين عامل و شاخص زندگي جوامع و پيشرفت كشورها، توسعه علمي و آموزشي آن است . مدرسه هوشمند مدرسه اى است كه با كمك فناوريهاى نوين سيستمهاى آموزشى و ديجيتالى هوشمند درصدد سرعت بخشى به فرآيند ياددهى، يادگيرى و بهبود مديريت به صورت كاملاً نظام يافته باشد تا انسان عصر اطلاعات قادر به پردازش و دسته بندى و استفاده بهينه از منابع فنى دانش روز با توجه به طيف گسترده آن براى كشف استعداد خود و بروز خلاقيتها باشد.در واقع مدرسه هوشمند رويكرد جديد آموزشي است كه با تلفيق فناوري اطلاعات و برنامه هاي درسي ،تغييرات اساسي در فرايند هاي ياد دهي و يادگيري را به دنبال خواهد داشت در اين رويكرد نقش معلم به عنوان راهنما و نه انتقال دهنده دانش،نقش دانش آموز به عنوان عضو فعال ،خلاق،نقاد و مشاركت جو، به جاي عضوي منفعل و مصرف كننده دانش و نظام ارزشيابي، به صورت فرآيند محور نه نتيجه محور، تغيير خواهد نمود.لذا مسئولين مي بايست با توسعه و اعتلاي فرهنگ جامعه و همچنين اماده ساختن بستر قانوني و فرهنگي مورد نياز، اركان توسعه مدارس هوشمند در ايران را فراهم نمايند.

منبع: صادقی مقدم محمودي و نالچيگر و ابراهيمي ، بررسي چالش هاي توسعه مدارس هوشمند در كشورفصلنامه نو آوريهاي آموزشي.