یارب
و اما دومی:
این نقاشی متعلق به محمد باقر هستش. محمد باقر را به زور وادار کردیم تا غم و شادی را بکشه. محمد باقر پسر فوق العاده باهوش و شلوغیه؛ چون مربی شون عصبانی شدن بلد نیست محمد باقر هم، مزه پشت مزه می پرونه و حواس بچه ها رو به خودش جلب می کنه. حالا این وسط مربی یعنی کشک!!! ( به نظرم چسب رازی هم از عهده ی چسبوندن محمد باقر به صندلی بر نمی یاد.)
سوالاتی که شد:
: چرا غمگینه؟
: (سمت راست) خُب غمگینن دیگه. دهنشونو ببین.
...
: چرا خوشحاله؟
: (سمت چپ) خوب دهنشو ببین خوشحالن.
...
نکته ی جالب توجه در این اثر قسمتی است که آدمهای غمگین با آدمهای شاد دستشون وصل نیست. !!!! یعنی در این شیوه ی برش کاغذ که همگی پیوسته تهیه می شه محمد باقر این قسمت را برش داده!!!!
اگر شما هم در این مورد نظری دارید استقبال می کنیم.
با سپاس
یا علی
علاقه مندی ها (Bookmarks)