بخند مهربان...

[shabhayebarare]

آخ که چقدر شیرین بود آن لحظه ها که برایت شعر میخواندم



و تو که روحت بی خبر از عشق بود ، میخندیدی به شاعرانه هایم ...


آآآخ که چقـــــدر خنده هایت را دوست داشتم


و چقدر دلتنگم برای یـک ثانیه دیدن خنده هایت!!!



تو چه میدانی هر شعر برای تو مرا شیدا ترم میکند ...



حالا این روز ها نمیدانم وقتی شعر هایم را در تنهاییت میخوانی ،



باز هم میخندی یا ...



بخند مهربان !



من برای خنده های تو می نویسم که مرهم روزهای تلخ جداییست ...