http://www.sematmag.com/index.php?op...:no-7&Itemid=1
این اصل مقاله ابتدایی تاپیک هست↑
سمات درکنار موافقان دارای منتقدین یا مخالفانی هم هست:↓
http://www.sematmag.com/index.php?op...:no-7&Itemid=1
پس غیرمعمول نیست که نظر سمات فصل الخطاب نباشه.
........
مختصرا درباره نظر علامه جعفری نسبت به مولوی:↓
http://www.hawzah.net/fa/magazine/ma...282/4299/34583
تفسیر، نقد و تحلیل مثنوی مولوی
استاد علامه جعفری به هنگام تحصیل در نجف، با کتاب مثنوی معنوی آشنا می شود و به مطالعه آن می پردازد. در این میان چند عامل موجب می شود تا استاد به تفسیر، نقد و تحلیل مثنوی بپردازد:
1. عظمت دفترهای شش گانه مثنوی که دربردارنده حقایق بسیاری در دو قلمرو انسان، آن چنان که هست و آن چنان که باید باشد. انگیزه استاد این بود تا با تفسیر خود، به استخراج حقایق ناب این کتاب بپردازد و ژرفای فرهنگ اسلامی را که در این اثر تجلی پیدا کرده، آشکار سازد.
2. هدف استاد این بود که با نگاهی معتدلانه، هم به جنبه های مثبت مثنوی اشاره کند و هم اشتباهات و خطاهای آن را آشکار سازد. در این اثر حدود صد انتقاد جدی بر مولوی و محتویات مثنوی با مراعات کمال ادب و عفت قلم وارد شده است.
3. آمیخته شدن مسائل مهم فلسفی با حقایق عرفانی، عظمت شگفتی به این کتاب بخشیده است. استاد جعفری رحمه الله با تفسیر خود، خواست این نکته را به ثبوت برساند که میان علم و فلسفه و عرفان و دین هیچ گونه تعارضی وجود ندارد و همه این ابعاد فکری می تواند در یک تفکر نظیر مولوی جمع شود.
توجه به این مطلب هم بد نیست:↓
http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=138536
علاقه مندی ها (Bookmarks)