هرگاه انبیای بنی اسرائیل ،فرمان وسخنی برخلاف خواسته های نفسانی می آوردند، بنی اسرائیل آنان را تکذیب می کردند و اگر می توانستند، پیامبران خدا را می کشتند. از جمله زمانی که پیامبر آخرالزمان- که موعود تورات و انجیل بود و یهود در انتظار بعثت او بودند- مبعوث شد، به تکذیب او پرداختند و حتی در پی قتل او برآمدند
ابن عباس می گوید: یهود پیش از اسلام در برابر اوس و خزرج، انتظار آمدن رسول خدا را داشتند و او را مایۀ پیروزی خود می دانستند. هنگامی که خداوند، پیامبر خود را از بین عرب برگزید و بنی اسرائیل مشاهده کردند که پیامبر از آنان نیست، درصدد انکار برآمده ،آنچه قبلا می گفتند، منکر شدند
چرا خداوند در قرآن ،تکذیب و قتل رسولان قبلی را به بنی اسرائیل زمان پیامبر(ص) نسبت می دهد؟
اگر کسی از عمل ظالمانۀ دیگری خشنود،باشد در آن عمل، شریک است. بنی اسرائیل در زمان پیامبر(ص) پیامبری را نکشته بودند ولی خداوند قتل را به آنان نیز نسبت می دهد چون آنان از عملکرد پیشینیان خود راضی بودند.
برخی از آیات این سوره گرچه خطاب به بنی اسرائیل است ولی پیام آن ، به آنان اختصاص ندارد.
مولا امام محمدباقر(ع) می فرمایند:
«حضرت موسی و پیامبران پس از او وعیسی، مثالی برای امت محمد(ص) است. خداوند چنین فرموده است" اگر محمد(ص)چیزهایی برای شما آورد که هواهای نفسانی شما نمی پسندد[دربارۀ ولایت علی(ع)] پس گروهی از آل محمد(ص) را تکذیب می کنید و گروهی را به قتل می رسانید.»
تاریخ نیز این موضوع را آشکارا به نمایش گذاشته است که جانشینان پیامبر(ص) چگونه مورد تکذیب و قتل و آزار قرار گرفتند.
روشن است چنین برخوردی، سبب محرومیت جامعه از هدایت های خداوند و گرفتار شدن به پی آمدهای ناگوار اعمال خواهد بود.
اگر دین و آیینی موافق مجموعۀ خواهش های دل بود قطعا دین حق نخواهد بود زیرا یکی از ویژگی های پیامبران خدا و دین حق آن است که آموزه ها و برنامه های ایشان، نوعا با خواسته های نفسانی افراد منطبق نیست( مانند تقوا، دفاع و جهاد ، انفاق و عفو و...)
هواها نفسانی از عوامل مهم گردن فرازی و تکبر دربرابر پیامبران و دین حق است چنانچه در آیۀ87 همین سوره(بقره) خواهش های دل، زمینه ساز تکذیب و کشتن انبیای الهی دانسته شده است.
برگرفته از کتاب تفسیرهمراه
علاقه مندی ها (Bookmarks)