بنزين و افزايش عدد اكتان

[sara.shz]

صدها نوع مکمل سوخت موجود می باشد که انواع ادعاها راهم دارند! ولی ما در اینجا به آنهایی علاقه داریم که واقعاً می توانند قدرت را افزایش دهند. (پیش نهاد می کنم ابتدا مقاله شماره 9 - انواع سوخت را مطالعه کنید) نوع اول: آن دسته که ادعا می کنند قدرت و گشتاور را افزایش داده و همواری, تزریق سوخت و مصرف را بهبود می بخشند! حتی تا 25 درصد! اما به شما نمی توانند بگویند یا نمی گویند چگونه! راست می گویند؟! کلکی در کار است؟! نوع دوم: بهبود بخشنده ها اکتان (octane boosters). بعضی از آن ها واقعاً خوب عمل می کنند. می توانید انواع آن ها را امتحان کرده و نوع مناسب را پیدا کنید و یا از همان اول سوخت با اکتان بالا تهیه کنید. نوع سوم: روان کننده های بالای سیلندر مانندRedex و غیره. در اتوموبیل های معمولی ممکن است بی ضرر باشد و لی در یک موتور مسابقه ای با استرس بالا که بر روی خط انفجار عمل می کنند به راحتی موتور را از بین می برند. چون با اضافه شدن روغن هایی که از بالا وارد می شود مرتباً اکتان سوخت درون سیلندر کاهش یافته و سوخت به حالت انفجاری نزدیک می شود. نوع چهارم: متانول. اگر به مقدرا کم اضافه شود اکتان را بهبود می بخشد ولی مراقب باشید زیرا ممکن است کا مخلوط سوخت ضعیف گردد. و در آخر مکمل های جانشین سرب. ممکن است کار کنند و شاید هم نکند! این گونه مکمل ها طراحی شده اند تا جای سرب را در اتوموبیل هایی که با بنزین بدون سرب مشکل دارند پر کنند. سرب و اکتان را با هم اشتباه نکنید. سرب مربوط به خواص روانکاری است و اکتان مربوط به خواص بهسوزی و انفجاری. البته سرب میزان اکتان را به مقدار بسیار کم افزایش می دهد. یک مورد جالب! در اکثر موارد اگر بنزین سرب دار معمولی را با بنزین سوپر بدون سرب مخلوط کنید سوختی حاصل می شود که میزان اکتان آن از هردو نوع سوخت ذکر شده بالاتر است! چون هر کدام مواد افزودنی خاص خود را دارند که در ترکیب با هم کار آمدتر هستند. (البته قضاوت در مورد بنزین های اراعه شده در ایران مشکل است چون استاندارد ثابتی نداشته و بنزین وارداتی با بنزین داخلی متفاوت بوده و حتی بنزین تولید پالایشگاه های داخلی نیز یکسان نیستند.)

- - - به روز رسانی شده - - -

عدد اکتان مخلوط معینی از بنزین را می‌توان با افزایش عوامل ضد کوبش یا اکتان افزاینده‌ها بالا برد. پیش از سال 1975 متداول‌ترین عامل ضد کوبش تترااتیل سرب ، C2H3) 4Pb) بود. افزایش 3g تترااتیل سرب در هر گالن عدد اکتان را 10 تا 15 درجه بالا می‌برد، و پیش از آنکه سازمان حفاظت محیط زیست (EPA) کاهش محتوای سرب بنزین را ضروری بداند، هم بنزین معمولی و هم بنزین سوپر در هر گالن به طور متوسط 3g تترااتیل سرب یا تتراامتیل سرب ، C2H3) 4Pb) ، داشت. در آغاز سال 1975 ، اتومبیل‌های جدید مجبور به استفاده بنزین‌های عاری از سرب شدند تا مبدل کاتالیزوری آنها محفوظ بماند و مقدار سرب تولید شده در هوا نیز کاهش یابد. برنامه کاهش سرب در بنزین به این نتیجه انجامید که مقدار آن به 0.1g در هر گالن برسد، و هدف نهایی بنزینی کاملا عاری از سرب بود. با کم شدن مصرف تترااتیل سرب ، لازم بود اکتان افزاینده‌های دیگری به بنزین افزوده شود تا درجه اکتان آن بالا رود. این مواد اکتان افزاینده عبارتند از تولوئن ، 2- میتل- 2- پروپانل ، میتل – ترشیوبوتیل اتر (MTBE) متانول و اتانول، در سال 1984 متداول ترین اکتان افزاینده MTBE بود. که برای نخستین بار در فهرست 50 ماده شیمیایی عمده اضافه شد.