به یاد دارم
به یاد دارم
گل یاس در آغوش دیوار خانه مان را
سوی باد تابستانی ایستادنم ، برای عطرش
با خنده های بچه گانه
چوبی به دست ، به هوای شمشیر
که تنها اسباب بازی کودکی ام بود
راستی
یادم آمد
چیزی دیگر
و آن خراش هایی در سینه ام
از چیدن دزدکی نارنج های درخت همسایه بود
تهیه و تنظیم : سایت علمی نخبگان جوان







پاسخ با نقل قول


علاقه مندی ها (Bookmarks)