با سلام خدمت همه دوستانی که شرکت کردند و دوستانی که بحث رو دنبال می کنند.
برای اینکه بتونم در بحث شرکت کنم مجبور شدم کل بحث رو از صفحه اول تا اینجا رو بخونم...
چیزی که دستم اومده اینه که همه ما دغدغه داریم و دوست داریم که جامعه مون خوب و دارای آرامش باشه.
بله یکسری (بخش کوچکی از بحث) از حرفها و نگاه هایی که مطرح شده طبق مبانی دینی ما نگاه درستی نیستند. که نیاز نیست بهش دامن بزنیم. چون نتیجه ای در بر نداره مثل همه فروم ها و بحثهایی این تیپی.
یکسری اش هم با نظرات شخصی ما جور در نمیاد که باز هم نیاز نیست بهش دامن بزنیم که نتیجه ای نداره.
همه ما هم قبول داریم که اگر واقعا اخلاق مسلمانی داشته باشیم (همه ما در هر نقش و کار و موقعیتی و جنسیتی که هستیم) مشکلات خودمون و جامعه مون به شکل عجیبی کمتر خواهد شد..
علتش هم اینه که منشا مشکلات دور شدن از اخلاق عاقلانه و منطقی و درست است (کسی نگه چرا به اسلام ربطش میدی چون جوابش اینه که احکام اسلام مطابق احکام عقل است.)
رفتار خارج از عرف و عقل رو هم هیچ کس نمی پسنده.
همه مناسبات اجتماعی رو هم اگر در نظر بگیریم باز هم به عقل و اخلاق می رسیم که بهترین حالت است.
آزادی رو هم در محدوده عقل همه می پذیرند. ( مگر کسانی که اصلا قائل به عقل نباشند و دنبال امور نفسانی باشند که اینجا نداریم)
دلیلی هم نداره ما همدیگر رو خطاب فهمیدن های خودمون قرار بدیم و با هم جر و بحث کنیم (کلی گفتم اشاره به هیچ کس نیست ها)
ما باید با همدیگر فکر کنیم نه اینکه با همدیگر دعوا کنیم..
--------------
پس در مورد بحث:
ما یکسری رفتار فردی داریم
یکسری رفتار اجتماعی
در امور فردی که اصلا جای بحث نیست که وقتی می دونیم رفتار درست چیه باید انجام بدیم هر چند خیلی ها رفتار درست رو انجام ندهند. وقتی بنده می دونم خوب مسلمان بودن راه درسته سعی می کنم راه رو برم حتی اگر خیلی از مسلمان ها خوب مسلمانی نکردند و یا حتی اصلا مسلمانی نکردند.
در امور اجتماعی: دین ما و حتی عقل ما حکم می کنه که بی تفاوت نسبت به اتفاقات بدی که کنارمون می افته نباشیم. چرا که اگر بی تفاوت بودن خوب بود الان ما این همه دغدغه و بحث نداشتیم. پس معلوم میشه بی تفاوت بودن رو هیچ کسی و هیچ عقلی نمی پسنده.
حالا بی تفاوت نبودن افراد باید تعریف بشه/ بی تفاوت نبودن مسئول باید تعریف بشه
که همه تعریف شده است. نقطه مبهمی نداریم. هم قانون که مشخص می کنه یک مسئول باید چه بکنه. هم دین که رفتار های درست اجتماعی رو نشون ما میده.
( بله میدونم مشکل هست که برخی مسئولین درست عمل نمی کنند و موجب میشن که یک عده به اسلام و خوبی و .. بد بین بشوند...)
مهم اینه که چقدر و چگونه عمل می کنیم به چیزهایی که می فهمیم...
برای اینکه جلوگیری بشه از یک فرهنگ نادرست همه اینها به اندازه خودشون مسئولند: (وبرای همه این دسته ها دین برنامه داره که باید شناخته بشه و طبق اون عمل بشه)
خود فرد (باید رفتار درست رو بداند یعنی دنبال یاد گرفتن باشد و عمل کند و هیچ کس نمی پذیرد کسی بگوید من پایبند هیچ عقل و دینی نیستم)
پدر و مادر (خانواده جایگاه خاصی داره که از همون ابتدا پایبند بودن به ارزشهای عقلی و اخلاقی رو به بچه می آموزند. این رو همه می دانیم که وقتی پایبندی خانواده 60 بود فرزندان هم زیر شصت هستند وقتی خانواده 100 بود فرزندان هم زیر و نزدیک 100 هستند. )
دوست (هر دوستی به اندازه خودش باید از هر گونه اشتباه دوستش جلوگیری کنه. ما که معصوم نیستیم. دین ما بهترین هدیه به دوست رو در فهماندن اشتباهاتش می داند اونهم بصورت دوستانه و هدیه!)
مسئول (هر کسی که به نحوی مسئولیت داره باید کم کاری نکنه و بهترین راه رو برای فرهنگ سازی و بحث های اجتماعی انتخاب کنه)
حالا اگر مشکلی در اجتماع پدیدار شده همه این گروه ها باهم باید حلش کنند. نمیشه که همه کار رو روی دوش یکی از این گروه ها بندازیم. بله شاید درصد مسئولیت هر کدوم فرق کنه. اما مهم اینه که همه مسئولند..
و باید به همدیگر این مسئولیت رو گوشزد کنند تا بهترین راه حل ها رو انتخاب کنند..




پاسخ با نقل قول


علاقه مندی ها (Bookmarks)