لعن و نفرین در معارف اسلامی از دیدگاه آیت الله آقامجتبی تهرانی

[چکامه91]

سلام گرامی
وقتتون بخیر

از امام صادق علیه السلام نقل شده که رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند:
هرگاه بعد از من کسانی را دیدید که شک و بدعت در دین راه می اندازند، پس آشکارا از ایشان بیزاری جویید پس مرحله اول بیزاریه نه نفرین. اصولا احادیث طوری بیان میشن که تا جایی که امکانش هست واضح و روشن باشن.
و آنان را بسیار ناسزا گویید و در مورد آن ها زبان به طعن و بدگویی بگشایید و آنان را به بهت بیندازید تا به فساد کردن در اسلام طمع نکنند پس هدف مشخصه:جلوگیری از فساد در اسلام به نظر من موارد گفته شده در متن خبر اهداف کوتاه تری دارن مثلا جوانانه خود را نفرین نکنید یا طلب ضرر نکنید
و مردم از ایشان دوری کنند و چیزی از بدعتشان نیاموزند باز هم به موضوع براعت اشاره شده ببنید وقتی تاکید رو موضوع باشه تکرار هم هست در حدیثی که فرمودین بیشتر از لعن ونفریت دوری دیده میشه
که اگر چنین کنید خداوند در مقابل کاری که انجام دادید برای شما پاداش ها مقرر فرموده و بر درجات شما در آخرت می افزاید. بله خداوند هیچ عملیرو نادیده نمیگیره

این موضوعرو در نظر بگیرید که پیامبر اسلام از عطوفت و لطف الهی برخوردارن و طبیعتا ائمه هم همین طورن
بحثی که در متن خبر بود علاوه برجنبه معنوی مباحث روانشناسیرو هم مطرح میکرد لعن و نفرین بقیه اولین بازخوردش برای خود انسانه نه بقیه که از نظر روانی ضربه میزنه
بنده مطلب شمارو رد نکردم فقط فکر میکنم جای تفسیر داشت
اصول کافی، جلد 2، صفحه 375، حدیث 4

________

برام جالب بود که اومدین اینجا تشکر هم کردین اما به حدیث معصوم رجوع نکردین. خیلی جالب بود. خدا عاقبت ما را بخیر کند.
آخر این پست بگم که من حوصله جر و بحث ندارم و وقت اینکه برای شما حدیث بیارم ندارم. با کمال و احترام وادب عرض کنم اگر احساس میکنید پست بحث برانگیزه و جای بحث در این سایت نیست خب میتونین از گذاشتنش صرف نظر کنید
فقط همین حدیث رو آوردم چون هر کار کردم نتونستم بدون عکس العمل بمونم.

والسلام علی من اتبع الهدی

از توجهتون متشکر