وقتی یک سازمان مشخص در زمینه طراحی مد و لباس وجود نداره یا اگرم داره اینقد ضعیف کار میکنه که چهار تا چادر ملی که اگه کمی با دقت نگاه کنیم تفاوت چندانی هم بین حتی همین چادرها نمیبینیم، این فقر خلاقیت رو در بین افراد تحصیلکرده در زمینه مد و لباس نشون میده یا از سوی دیگر عدم حمایت مسئولان در این زمینه، وقتی جوانان دیگه حاضر نیستن با لباس مربوط به قوم های خودشون در جامعه حاضر شن که البته کاملا هم طبیعی هس و این به دلیل به روز نکردن این نوع پوشش ها با توجه به زمان حال هست، وقتی در سن نوجوانی و جوانی توجه به زیبایی زیاد هس و کشور ایران در این زمینه طراحی لباس اصلا حرفی برای گفتن نداره، خوب معلومه کشورهای دیگه به راحتی لباس های خودشون که حتی ممکنه از لحاظ کیفیت هم چندان سطح بالایی رو نداشته باشه وارد ایران کنند و با استقبال بالایی هم روبرو شه.
این یه جنبه از موضوع بود، جنبه دیگه، همون طرز تفکر حاکم بر جامعه هست که کلا افراد با این تیپ مورد توجه بیشتری قرار میگیرن، خب طبیعیه وقتی فکر و نگرش جامعه همچین تیپ هایی رو میپسنده، نوجوان و جوان صد در صد به سمت این نوع مدها میرن.
یه موضوع دیگه به نظر خود من خیلی مهم هس، ضعیف بودن خانواده هاست در این زمینه، وقتی پدر و مادری نتونن فرزند خودشون رو توجیه کنن که این نوع پوشش مناسب نیس به این دلایل، یا اصلا برای خود پدر و مادر هم مهم نیس که فرزندشون با این تیپ در جامعه باشه، خوب، خانواده خانواده میشه یه جامعه، میشه وضعیت الان ایران ...
علاقه مندی ها (Bookmarks)