شکسپیر

[mozhgan.z.1368]

اگر روزی عاشق شدی
در آن سوز و گداز شیرین عشق مرا به یاد آر
زیرا همه عاشقان چنان باشند که من :
بی ثبات و بی قرار در هر کار
مگر در خیال چهره معشوق
که در ضمیرشان پیوسته برقرار و پابرجاست


تاج من بر سرم نیست ،
تاج من در قلب من جای دارد ،
الماس و فیروزه ای آن را نیاراسته ،
و از دیده ها پنهان است
تاج من خرسندی من است ،
تاجی که به ندرت پادشاهی را از آن بهره داده اند .




در شمار آن کاهنان و کشیشان مباش
که شیب تند و ستیغ پر خار بهشت را به من بنمایی
و خود چون رندان لاابالی
در راه پرگل و ریحان عیش بخرامی
و هیچ پروای خویشت نباشد .
ویلیام شکسپیر