ب) از برزخ تا قیامت
۱. بازپرسی در قبر
یکی از واجبات و ضروریات اسلام که ایمان به آن لازم می‌باشد، اعتقاد به سؤال و جواب قبر و وجود منکر و نکیر و رومان است. این فرشتگان که به بازپرسان قبر و نگهبانان قبر تعبیر شده‌اند مأموران خداوند برای بررسی اعتقادات شخصی تازه در گذشته (مرده) هستند.
از رسول خدا۶ روایت شده که فرمود: «اولین فرشته‌ای که پیش از نکیر و منکر بر قبر میّت داخل شود فرشته‌ای است که وجه و صورت او مثل آفتاب تلألؤ کند اسم او «رومان» است.
پس دو فرشته از فرشته‌های الهی برای حسابرسی او حاضر می‌شوند و از او اصول و عقاید را سؤال می‌کنند. این دو فرشته چهره‌هایی هول انگیز دارند و حضورشان باعث احساس غربت و وحشت مرده می‌شود. که از این دو فرشته به نام «منکر و نکیر» یا «مبشر و بشیر» یاد شده است. در صورتی که میّت از مؤمنان راستین باشد به خوبی از عهده جواب برمی‌آید و مشمول رحمت و عنایت حق می‌شود و اگر نباشد در پاسخ این سؤالات درمی‌ماند و مشمول عذاب دردناک برزخی می‌شود.
۲. دمیدن در صور
فرشته‌ی مأمور دمیدن صور که در روز رستاخیز در صور، یعنی شیپور خود می‌دمد اسرافیل نام دارد، القاب این فرشته الهی (نافخ در صور) و (ناقر در ناقور) می‌باشد. و از مقرّب‌ترین ملائک خداوند است او نخستین فرشته‌ای بود که برای حضرت آدم۷ سجده کرد. شاید بتوان گفت که بودن نفخه‌ی مرگ و حیات در دست او، نشانه عظمت این فرشته است.
«يَوْمَ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ عالِمُ الْغَيْبِ وَ الشَّهادَة...» ؛ «روزی که در صور دمیده می‌شود. دانای نهان و آشکار اوست...»
صور به معنی «شاخ» و معنای دنیوی آن «شیپور» است و شاخی است از نور به دست ملک مقرّب، اسرافیل که به امر خدا وقتی در آن نفخه دمیده شود تمام خلق می‌میرند و وقت دیگر نیز به امر حق تعالی نفخه‌ی دیگری می‌دمد ارواح به بدن‌هایشان عود می‌نمایند.
۳. شفاعت
یکی از مزایایی که خداوند به مؤمنان اختصاص داده است این است که اگر شخص مؤمن، ایمان خودش را تا هنگام مرگ حفظ کند و مرتکب گناهانی نشود که باعث سلب توفیق شود به عذاب ابدی مبتلا نخواهد شد و جهنم برایش ابدی نخواهد شد و به وسیله‌ی (شفاعت) که مظهر تجلّی بزرگ‌ترین رحمت الهی در اولیای خدا می‌باشد، از عذاب دوزخ نجات خواهد یافت. از جمله شفاعت کنندگان در روز بازپسین، فرشتگان خدا هستند که همین معنا در مورد شفاعت فرشتگان نیز آمده است. آنجا که می‌فرماید: «وَ كَمْ مِنْ مَلَكٍ فِي السَّماواتِ لا تُغْني‏ شَفاعَتُهُمْ شَيْئاً إِلاَّ مِنْ بَعْدِ أَنْ يَأْذَنَ اللَّهُ لِمَنْ يَشاءُ وَ يَرْضى» ؛ «و چه بسیار از فرشتگان در آسمان‌ها هستند که شفاعت آنها هیچ سودی ندارد مگر بعد از آنکه خداوند به هر یک از آنها اذن دهد و راضی باشد»