مرگــ

[مجتبی حسینی فهرجی]

چه كسي سند دارد بر عمر دراز
چه كسي رسيده بر وصال اين دلبر ناز
ای كه دل بستی به اين خاك و غبار
ای كه بر اسب تيز پای عمر شدی سوار
سر آخر، خاك گورت شود نثار

بيت اول اين شعر رو از حرف بابا بزرگم، گرفتم؛ يه بار تو صحبتاش گفت:«من كه عمرم رو از خدا سند نگرفتم؛ تابدونم تاكي زنده ام... ».خدا رحمتش کنه، خیلی وقته مرده، دلم براش خیلی تنگ شده.

خدا پدر بزرگتان را بیامرزد