پاسخ : رسم زمونه
تنهایم.....
اشکهای بی کسی ام جاری .........
در کوچه های زندگی
تنها و بی کس زیر باران غم زده قدم می زنم.....
صدای پایم را حتی خود نمی شنوم....
اشکهایم .........
بسان زندگیم شور است...!
باران تو ببار....
شاید صدایت مرا از سکوت ابدی در آورد ...
صدای باران در ناودان زندگی
تکرار می کند
تو تنهایی...... تو تنهایی.........
آخر کوچه رسیدم ............
طاقتم طاق است
جویبارها جاری
همچنان اشک های بی کسی خواهم ریخت ..........
دوست عزیز، به سایت علمی نخبگان جوان خوش آمدید
مشاهده این پیام به این معنی است که شما در سایت عضو نیستید، لطفا در صورت تمایل جهت عضویت در سایت علمی نخبگان جوان اینجا کلیک کنید.
توجه داشته باشید، در صورتی که عضو سایت نباشید نمی توانید از تمامی امکانات و خدمات سایت استفاده کنید.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (Bookmarks)