به نظر من متاسفانه یک موج بی اعتمادی در جامعه ی ما حکم فرما شده، بی اعتمادی که حاصل همین مشکل های ایجاد شده توسط خودماست ما باید ابتدا ریشه یابی کنیم که چرا ما باید یا نباید گرایش به این دوستی ها داشته باشیم، چرا اگر داریم به جدایی ختم میشه، چرا ما همیشه پسرا رو مقصر میدونیم؟؟؟ گاهی وقتها پسرها در اولین مرحله دوستیابی نیتی به جز دوستی سالم و اگر شد ازدواج ولی به علت خامی طرفین به جدایی ختم میشه ولی روابطی هم هستن که سال ها به طول میانجامه ولی غالبا دومین و سومین ارتباط برای جبران دردها و شکست های ناشی از اولین رابطست که ادامه بعد از اون هوس میشه ومن میخواستم یه سوال بپرسم که آیا دخترا حاشر میشن با پسری که دوس پسرشون بوده ازدواج کنن؟؟؟؟





پاسخ با نقل قول


علاقه مندی ها (Bookmarks)