♠انجیل برنابا

[312]

برنابا کیست؟


در کتابهای مقدس، برنابا اینگونه معرفی شده است: نام واقعی برنابا، ژوزف بن لووی بن ابراهیم است. وی مزرعه اش را فروخت و آن را خرج شاگردان مسیح کرد. پرهیزکار و درستکار بود. هنگامی که پولس ادعا کرد، مسیح را دیده و به اورشلیم بازگشت تا به شاگردان نزدیک شود، برنابا مسئولیت معرفی او را به شاگردان بر عهده گرفت. برنابا برای تبلیغ، مردی نیکوکار و صالح بود. بنابراین، جمع قابل توجهی به خدا ایمان آوردند. سپس به همراه پولس، یک سال کامل به طرسوس رفت. (اعمال 15/29)
برنابا برای تبلیغ مسیحیت (ع) بسیار کوشید. مورخان می گویند، او در سال 61 م. در قبرس درگذشت. بت پرستان او را سنگسار کردند و پسر خواهرش، مرقس انجیلی او را به خاک سپرد.


انجیل برنابا


از برنابا انجیلی بر جا ماند که در آن سخنان حضرت عیسی(ع) را برای آیندگان ثبت کرده است. در سال 366 میلادی، فرمانی از سوی پاپ دماسوس، درباره نخواندن کتاب انجیل برنابا صادر شد. مجلس کلیسا های غربی نیز در سال 382 میلادی و پاپ انوسنت در سال 465 و پاپ گلاسیوس اول در سال 492 میلادی، مطالعه برخی انجیل ها را تحریم کردند که انجیل برنابا جزو این انجیل ها بود.


انجیل برنابا تا سال 325 میلادی، در کلیساهای اسکندریه خوانده میشد. در همین سال، شورایی شکل گرفت و فرمان داده شد، همه انجیلهایی که به زبان عبری اند، نابود شود. مرگ، جزای کسانی بود که در خانه هایشان چنین انجیلهایی پیدا میشد، در حالی که اسناد نشان میدهد، در قرن اول و دوم میلادی، از این انجیل بسیار استفاده می شده است.
پاپ در سال 383 میلادی، نسخهای از انجیل برنابا را در کتابخانه شخصی خویش گذاشت که قرنها آنجا ماند. تا اینکه فرامینو راهب ایتالیایی، در پایان قرن شانزدهم، به نسخه ای از آن در کتابخانه «پاپ استکوس پنجم» در واتیکان دست یافت و آن را پنهان کرد و سرانجام اسلام آورد و دیگر نامی از این نسخه برده نشد.

نسخه ای که اکنون منتشر شده و ترجمه های آن در دست است، نسخه ای است که در سال 1709میلادی، کریمر، یکی از مستشاران تزار روسیه آن را کشف کرد که در سال 1738 میلادی، این نسخه به وین منتقل شد. این نسخه در 225 صفحه، در دو جلد و به زبان ایتالیایی نوشته شده است و یک قرن پیش به عربی، سپس به زبان فارسی ترجمه شد.