رابیندرانات تاگور

[ستاره 15]

رابیندرانات تاگور (زاده ۷ مه۱۸۶۱، درگذشته ۷ اوت۱۹۴۱) شاعر، فیلسوف، موسیقیدان و چهره‌پرداز اهل بنگالهند بود. نام‌آوریش بیشتر از برای شاعری اوست. وی نخستین آسیایی برنده جایزه نوبل بود. پدرش دبندرانات (مهاریشی) و مادرش سارادادیوی نام داشت. پدر تاگور غزلهای حافظ را از بر داشت و به اشعار فارسی علاقه وافری داشت او خود را متعلق به سرزمین ایران می‌دانست. به تاگور لقب گوردیو (Gurdev) به معنای پیشوا داده‌اند. وی از سردمداران دیرین و مدافعان سرسخت استقلال هندوستان به‌شمار می‌آید.



شعر رابيندرانات تاگور
در سکوت شب

پنداشتم، سفرم پايان گرفته است،
به-غايتِ مرزهای توانايی-ام رسيده-ام.
سد کرده است راه مرا،
ديواری از صخره-های سخت.
تاب و توان خود از دست داده-ام
و زمان، زمانِ فرورفتن
در سکوتِ شب است.

اما ببين، چه بی-انتهاست خواهش تو در درون من.
و اگر واژه-های کهنه بميرند در تنم،
آهنگ-های تازه بجوشند از دلم؛
و آنجا که امتدادِ راه-ِ رفته،
گُم شود از ديدگان من،
باری چه باک، رخ می-نمايد،
گسترده و شگرف، افق تازه-ای در برابرم

---