متن كامل خطبه انقلابي حضرت زينب (سلام الله علیها) در شام

[saamaaneh]

¤¤¤¤¤ ترجمه آن چنین است: ¤¤¤¤¤

زینب دختر علی ابن ابی طالب ـ علیه السّلام ـ برخاست و گفت: سپاس خدای را که پروردگار جهانیان است و درود خدا بر پیغمبر ـ صلی الله

علیه و آله ـ و همة خاندان او باد. راست گفت خدای سبحانه که فرمود: " سزای کسانی که مرتکب کارزشت شدند زشتی

است، آنان که آیات خدا را تکذیب کردند و به آن ها استهزاء نمودند."

ای یزید آیا گمان می بری این که اطراف زمین و ‌آفاق آسمان را بر ما تنگ گرفتی و راه چاره را بر مابستی که ما را به مانند کنیزان به

اسیری برند، ما نزد خدا خوار و تو سربلند گشته و دارای مقام ومنزلت شده ای، پس خود را بزرگ پنداشته به خود بالیدی، شادمان و

مسرور گشتی که دیدی دنیا چند روزی به کام تو شده و کارها بر وفق مراد تو می چرخد، و حکومتی که حق مابود در اختیار تو قرار

گرفته است، آرام باش، آهسته تر. آیا فراموش کرده ای قول خداوند متعال را" گمان نکنند آنان که کافر گشته اند این که ما آنها را

مهلت می دهیم به نفع و خیرآنان است، بلکه ایشان را مهلت می دهیم تا گناه بیشتر کنند و آنان را عذابی باشد دردناک."

آیا این از عدالت است ای فرزند بردگان آزاد شده ( رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ ) که تو، زنان و کنیزگان خود را پشت پرده نگه

داری ولی دختران رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ اسیر باشند؟ پرده حشمت و حرمت ایشان را هتک کنی و صورتهایشان

رابگشایی، دشمنان آنان را شهر به شهر ببرند، بومی و غریب چشم بدانها دوزند، و نزدیک و دور و وضیع و شریف چهرة آنان را

بنگرند در حالی که از مردان و پرستاران ایشان کسی با ایشان نبوده و چگونه امید می رود که مراقبت و نگهبانی ما کند کسی که

جگر آزادگان را جویده و از دهان بیرون افکنده است، و گوشتش به خون شهیدان نمو کرده است. کنایه از این که از فرزند هند

جگر خوار چه توقع می توان داشت چگونه به دشمنی با ما نشتابد آن کسی که کینه ما را از بدر و احد در دل دارد و همیشه با دیدة

بغض و عداوت در ما می نگرد. آن گاه بدون آن که خود را گناهکار بدانی و مرتکب امری عظیم بشماری این شعر می خوانی: