این‌که سرنوشت چنین طرح‌هایی با توقف‌های طولانی در کمیسیون‌ها و نتایج عملی آن در اجرا چه خواهد بود، مساله‌ای است که نیازمند گذر زمان است، اما وجود ضوابط و قوانین مختلف و همچنین تشکیل کارگروه‌ها و کمیته‌های مختلف نه تنها گره‌ای از مشکلات جاری نمی‌گشاید، بلکه خود باعث پیچیده‌تر شدن اوضاع نابسامان ساخت‌وساز شهری خواهد بود. آنچه در شرایط فعلی از مجموعه مدیریت شهری انتظار است، در درجه اول بهره‌گیری از توان علمی اندیشمندان و جامعه دانشگاهی کشور است تا از انجام بحث‌های کلی و غیرکارشناسی جلوگیری و احیانا از انجام اقدامات بی‌حاصل خودداری گردد. گام ضروری بعدی، نظارت و توجه بر حسن اجرای همان قوانین و ضوابط سلبی و ایجابی موجود است که در موارد متعددی رافع مشکلات بسیاری خواهد بود و لااقل در شرایط فعلی در تنظیم شرایط زندگی انسانی تاثیرگذار است. طبعا در مواردی نیز خلل قانونی در امور عمران شهری وجود دارد که نیازمند بحث‌های کارشناسی و صرف هزینه و زمان خواهد بود که در کنار اقدامات مذکور، قابل تدبیر و تدوین است.


منابع
1. دبیرخانه شورای عالی شهرسازی و معماری ایران، مقررات شهرسازی و معماری و طرحهای توسعه و عمران مصوب شورایعالی شهرسازی و معماری ایران (از تاریخ تاسیس تا پایان شهریور 88)، تهران، نشر توسعه ایران، 1388.
2. دفتر تدوین و ترویج مقررات ملی ساختمان، قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان، تهران، نشر توسعه ایران، 1385.
3. معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهور، مجموعه برنامه پنج‌ساله پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران، تهران، موسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه‌ریزی، 1389.
4. http://causar.gov.ir
5. http://shora.tehran.ir
6. http://www.tehran.ir