منبع شناسیِ اتووود ـ مارتین هایدگر

[وحید 0319]

منبع شناسیِ اتووود ـ مارتین هایدگر

پس از شکست دموکراسی آنتیک (دوران هلنیسم)، حمله‌ی نظامی مقدونیان، بحرانی گسترده در یونان پدید آورد؛ شادی اپیکوری‌ و سازش رواقی‌ دو واکنش متفاوت به این دوران انحطاط بودند، انحطاطی که تحت شمول آن پیشرفت اجتماعی دچار گسست می‌شود و جامعه در موقعیت سکون، نه به پیش و نه به پس می‌رود و بحران اخلاقی به صورت بحران اعتماد در [تمام] مناسبات تجلی می‌یابد. بر این قوام شاید زندگی همانگونه که تئودور ادورنو ـ در کتاب اخلاق صغیر ـ می گوید انچنان نادرست رقم خورد که نتوان ان را درست زیست و احتمالا به همین دلیل است که بسیاری در این شرایط دست به عمل می زنند، چرا که بر سیاق انچه امیل سیوران نوشته فکر کردن، تیشه به ریشه زدن است، تیشه به ریشه خود زدن، دست به کاری زدن خطر کمتری دارد. عمل، فضای میان چیزها و ما را پر می کند، در حالی که تفکر این فضا را به طور خطرناکی افزایش می دهد. منبع شناسیِ اتووود، با هدف فائق امدن بر این اضطرار و اضطراب ناشی از "ترس از فکر" تعریف شده است؛ تلاشی برای "صورت بندی تامل" در رشته ای ـ اگر به این گزاره قائل باشیم که معماری یک رشته است ـ که به گمان بسیاری از جمله دانیل لیبسکیند، انگونه که در درسْ گفتارش در موسسه تِد، بدان اشاره می کند، واپسگرا و در برابر تغییر مقاوم است. عناوين پی امده منبع شناسی اثار نوشته شده توسط / در مورد مارتين ھايدگر است در زبان فارسی!، اميد است به کار مخاطبانی اید که علقه ای به زلف تئوری، ان هم در وضعیت امتناع، گره زده اند، باشد که با یافت دیگر منابع موجود و معرفی انان توسط مخاطبان، پی ایندهمین ستون، بتوان "ارشیوی قابل ویرایش از فکر" برای "ذهنْ مشغولانِ اگاهی" فراهم اوریم؛ ـ اباذری. یوسف، 1377، هایدگر از کتاب خرد جامعه شناسی، تهران، انتشارات طرح نو: 213- 276. ـ استراترن. پل، 1389، آشنایی با هایدگر، ایمانی. پویا، تهران، انتشارات مرکز. ـ احمدی. بابک، 1381، هایدگر و پرسش بنیادی، تهران، انتشارات مرکز. ـ احمدی. بابک، 1381، هایدگر و تاریخ هستی، تهران، انتشارات مرکز. ـ آلتنبرند جانسون. پاتریشیا، 1387، هایدگر، عبدالهی. بیژن، تهران، انتشارات علم. ـ آلتنبرند جانسون. پاتریشیا، 1388، راه مارتین هایدگر، کمالی. مجید، تهران، انتشارات مهرنیوشا. ـ آیدی. دُن،1371، فنومنولوژی و تکنولوژی: فلسفه تکنولوژی هیدگر، اعتماد. شاپور، فصلنامه فرهنگ، شماره 11: 91-136. ـ بروس اسمیت . گرگوری، 1384، نیچه، هایدگر و گذار به پسامدرنیته، سیداحمدیان . علیرضا، اصفهان، انتشارات پرسش. ـ بورتن. ژوزف، 1383، دوگانگي فلسفي ميان انديشه هاي لويي كان و مارتين هايدگر، حمزه نژاد. مهدی، فصلنامه ابادی، شماره 44: 114- 119. ـ راتال. مارک، 1388، چگونه هایدگر بخوانیم؟، نصر. مهدی، تهران، انتشارات رخداد نو. ـ حشمتی. امین، 1391، هایدگر و هستی شناسی کالبد، صفحه اندیشه روزنامه شرق ، شماره 1501 : 11. ـ ری. جاناتان، 1388، هایدگر و هستی و زمان، معصوم‌بیگی. علی‌اكبر، تهران، انتشارت اگه. ـ شار. آدام، 1388، هایدگر برای معماران، احمدی نژاد. روزبه، تهران، انتشارات طحان. ـ شار. آدام، 1389، کلبه هایدگر، قانونی. ایرج، تهران، انتشارات ثالث. ـ شفقی. شهریار، 1390، گلاسنهایت ـ هایدگر و رویارویی با غیرممکنِ ممکن، تهران، انتشارات رخداد نو. ـ عشقی صنعتی. حسام و رئیسی. ایمان، 1391، نسبت فضا و مكان در اثر معماري با تكيه بر انديشه هاي مارتين هايدگر و كريستين نوربرگ شولتز، صفحه اندیشه روزنامه شرق ، شماره 1501 : 11. ـ کالینز. جف، 1384، هایدگر از مجموعه قدم اول، نجفی. صالح، تهران، انتشارات شیرازه. ـ کلارک. تیموتی، 1388، مارتین هایدگر، ایمانی. پویا، تهران، انتشارات مرکز. ـ کوکلمانس. یوزف، 1388، هایدگر و هنر، صافیان. محمد جواد، اصفهان، انتشارات پرسش. ـ گئورگ گادامر. هانس، 1390، زرتشت نیچه کیست؟ و مقالات دیگر، حنايي كاشاني . محمدسعيد، تهران، انتشارات هرمس: 67-87. ـ لاکوـ لابارت. فیلیپ، 1390، هایدگر، هنر و سیاست، افسانه امر سیاسی، نصر. مهدی، تهران، انتشارات رخداد نو. ـ مگی. برایان، 1374، مصاحبه با ویلیام برت: هایدگر و فلسفه جدید اصالت وجود از کتاب مردان اندیشه، فولادوند. عزت الله، تهران، انتشارات طرح نو: 117-151. ـ مك كواري . جان، 1376، مارتین هایدگر، حنايي كاشاني . محمدسعيد، ويراستار: پازوکی، شهرام پازوكي، تهران انتشارات گروس. ـ والتر . بیمل، 1388، بررسی روشنگرانه اندیشه‌های مارتین هایدگر،عبدالهی. بیژن، تهران، انتشارات سروش. ـ والگانیو . دانیلا،1386، درآمدی به افادات فلسفه هایدگر، قربانی. محمدرضا، تهران، انتشارات گام نو. ـ نوربرگْ شولتز. کریستین، 1391، تفکر مارتین هایدگر بر معماری ـ بخش اول ـ جهان، چیزها و زبان هستی، بصیرت. آرش، صفحه اندیشه روزنامه شرق ، شماره 1501 : 10. ـ نوربرگْ شولتز. کریستین، 1391، تفکر مارتین هایدگر بر معماری ـ بخش دوم ـ هستی شناسی مکان، شعروارگی سکونت، روح مکان و خاطره جمعی، بصیرت. آرش، صفحه اندیشه روزنامه شرق ، شماره 1495: 11. ـ نوربرگْ شولتز. کریستین، 1391، تفکر مارتین هایدگر بر معماری ـ بخش سوم و پایانی ـ معماری و بود و باشِ متفکرانه هستنده ها، بصیرت. آرش، صفحه اندیشه روزنامه شرق ، شماره 1569 : 12. ـ هایدگر. مارتین، 1377، بناکردن، سکونت کردن، فکرکردن از کتاب فلسفه تکنولوژى، اعتماد. شاپور، تهران، انتشارات مرکز: 131- 156. ـ هایدگر. مارتین، 1377، پرسش از تکنولوژى از کتاب فلسفه تکنولوژى، اعتماد. شاپور، تهران، انتشارات مرکز:4- 43. ـ هایدگر. مارتین، 1375، عصر تصویر جهان، اباذرى. یوسف، فصلنامه ارغنون، شماره 11و 12: 1ـ 20. ـ هایدگر. مارتین، 1382، سرآغاز اثر هنری، شهابی. ضیا، تهران، انتشارات هرمس. ـ هایدگر. مارتین، 1383، متافیزیک چیست؟، جمادی. سیاوش، تهران، انتشارات ققنوس. ـ هایدگر. مارتین، 1384، داـ زاین و زمانمندی، حنایی کاشانی، محمد سعید، فصلنامه ارغنون ، بهار و تابستان، شماره 26 و 27 :235 ـ 272. ـ هایدگر. مارتین، 1384، متافیریک نیچه، اسدی. منوچهر، اصفهان، انتشارات پرسش. ـ هایدگر. مارتین، 1384، مفهوم زمان، پورنقشبند. نادر و رنجبر. محمد، اصفهان، انتشارات پرسش. ـ هایدگر. مارتین، 1385، معنای تفکر چیست، سلیمانیان. فرهاد، تهران، انتشارات مرکز. ـ هایدگر. مارتین، 1386، تفكر و شاعری: نیچه و هولدرلین، اسدی. منوچهر، اصفهان، انتشارات پرسش. ـ هایدگر. مارتین، 1386، چه باشد انچه خوانندش تفکر، جمادی. سیاوش، تهران، انتشارات ققنوس. ـ هایدگر. مارتین، 1388، هستی و زمان، جمادی. سیاوش، تهران، انتشارات ققنوس. ـ هایدگر. مارتین، 1389، هستی و زمان، رشیدیان. عبدالکریم، تهران، انتشارات نی. ـ هایدگر. مارتین، 1390، زرتشت نیچه کیست؟ و مقالات دیگر، حنايي كاشاني . محمدسعيد، تهران، انتشارات هرمس: 7-35. ـ ویسر. ریچارد،1378، مصاحبه با مارتین هایدگر، شرف الدین. خراسانی، فصلنامه بخارا، شماره 5: 61- 68.